Ne karanlık bir düş, aydınlıklar içinde,
Ne doğmaz güneş, ne bitmez gün ve karanlık,
Ne tuhaf düşünce,
Zifiri karanlık ana rahminden dünyaya geliş.

Kimi uzun, kimi kısa çizgi, ömür denilen yol,
Ne istersen onu doldur, ne istersen onu karala
Ömür denen defterine.
İyi, kötü, güzel, çirkin.

Sen hazırla ödevini musallaya çıkacağın güne kadar.
Çok zaman var önünde, sen bul doğru yolu,
Yalnız kalsan da, sen yürü doğruysa bulduğun yol.
Ta ki tüm sevdiklerinden, sevenlerinden ayrılacağın o güne kadar.

Bir eser, bir ülkü bırak,
fani dünyada kalan, fani insanlara.
Doğum ve ölüm; karanlıktan aydınlığa,
Aydınlıktan karanlığa uzanan bir yol.

ÖMER ERDEM