Birer Nergistik
kökleri köylerde beslenen.
Savurdular
savurdular bizi
kent merkezlerine poyrazlarla.

Ardı sıra
koştuk soluksuz ve sorgusuz
daldık o şehrin
kimliksiz, çıkmaz sokaklarına.

Biz o kente
sevdalarımızı sunduk kucak kucak
birde kaçamak gülüşlerimizi
şimdi yargılarlar yargısız infazlarda
kırağılara bezenmiş
tutsak günlerimizi.

Yargıladıkça suçsuzluğumuzun
suçlayıcıları ömrümüzü
yüreğimiz baharını yitirmiş
kırılgan bir dal olur
o şehirden artık bize
ince bir sızı kalır.

Biz o kente
beş yıl önce
yanık türkülerimizle girdik
ki yaşam denilen oyunu
öldüresiye,inadına sevdik.

Sevdikçe ayrıldık
ayrıldıkça savrulduk
savruldukça uzak iklimlere
dedik ki o şehirde bizi bekleyenlere
döneceğiz bir gün
kavga kokan ezgilerle
diri tutun umutlarınızda
ayaz gecelerimizi
döneceğiz bir gün
saklayın yüreğinizde sevgilerimizi

Bekleyin bizi
O şehrin cesur insanları
Söyleyeceğiz yine türkülerimizi
Çoban yıldızının altında

Savaşacağız güzel bir dünya için
Savaşacağız yine
eski günlerdeki gibi
köylerden çıkıp gelen çocukların hatrına...