Emmioğlu* Ailemizin alı, hem de gülüsün sen, Neşemizin en güzel, tatlı dilisin sen, Sevincimize yoldaş, üzüntüye paydaşsın, Ne olursun etme sen soğuk, soğuk şakalar. Biliyoruz hep zordu senin hayat yolculuğun, Hastalıklarla geçmiş olsa da bütün gençliğin, Rıza gösterdin kadere zaten budur hoşluğun, Yüreğimiz ağzımızda, etme soğuk şakalar. Daha onyedisindeyken diyabetle tanıştın, Yıllar yılı boğuştun, komalardan kaçıştın, Hayattan hep zevk aldın, güzellikle yarıştın, Doymadık hiç sevgine, etme soğuk şakalar. Duymadık yalanını, sevmezsin hiç gıybeti, Bu güzel huylarınla oldun gönül kıymeti, Ailede varlığın, hepimizin serveti, Sana kanamamışken etme soğuk şakalar. Sen güçlüsün, yendin hep zorlukları, Bize umut veriyor yaşama çığlıkları, Yoğun bakım önünde çekeriz tespihleri, Sakın, sakın ha, etme soğuk şakalar. Şunu açıkça bil ki sensiz biz ne yaparız, Olmadığın dünyada nasıl sevgi toplarız, Çaba verir hekimler, seni Haktan umarız, Bu kadar yeter artık etme soğuk şakalar. Emmioğlu yine dayan, kırk yıl yaptığın gibi, Buna içten inandık Hakka taptığın gibi, Bizden dualar sana sevgi saçtığın gibi, Yaşanacak çok şey var, etme soğuk şakalar, Hepimizin temennisi sana acil şifalar. 25.05.2010, Ankara Kibar Altunal *Diyaliz sırasında geçirdiği beyin kanaması sonucu, yoğun bakım ünitesinde yaşam savaşı veren, amca kızı Mahpup’un şifa bulması için, okuyanların dua etmesi temennisi ile acizane kaleme alınmıştır.