yağmurların dinmeden gidersen
hüzünlü bir akşam kalır içimde
zemheriler üşüşür
kanımda ateşinle tutuşan baharlara

yağmurların dinmeden gidersen
zifiri bir gölge düşer renklere
sızlar durur gecelerin zulasından
damıttığım ışıklar

yağmurların dinmeden gidersen
şarkılarım zindanlarımda kanar
boğulur denizine akmazsa
içimde yeşerttiğin ırmaklar

yağmurların dinmeden gidersen
alevden bir çöle keser toprağım
delirir kirpiklerin değmezse
gözlerine sığınan çiçeklerim

yağmurların dinmeden gidersen
öksüzleşir / düşlerimi de götür
yağmurların dinmezse yak gitsin
zehirli bir kül kalsın
bu türkünün gülüşünden geriye