İstanbul’un otobüsü dursana
Birkaç eşyam vardır tanıda götür
Hepsi gitmese de gücenmem sana
Kalanı Çarşamba günü de götür

Şu gördüğün çocuk emanetimdir
Yol parası yoktur çoktan yetimdir
Bir zarar gelmesin vasiyetimdir
Yakınımdır Aslı Hanı da götür

Oğlum oturuyor karşı tarafta
Torunu yolladım taa geçen hafta
Nüfus cüzdanını unutmuş rafta
Yaş gününe benden mumu da götür

Çocuklarım ordan beni çağırdı
Ben gelemem montof inek doğurdu
Bir bidona mayaladım yoğurdu
Taze taze yerler bunu da götür

Çoktandır basmadı buraya izi
Gelin hanım yerse hatırlar bizi
Toparladım iki çuval cevizi
Pestille beraber sini de götür

Armut yumuşaktır ezmeyesin ha
Kızılcığı alta dizmeyesin ha
Peynirdir kokarsa kızmayasın ha
Eritmede lazım unu da götür

Telefon açtırmış kızım Sebiye
O gün oradaymış komşu Rabiye
Onlara var iki poşet lobiye
Cin mısır ufattım deni de götür

Bu külekte yağdır bunda da kaymak
Aklıma gelmedi biraz bal koymak
Şu yanda gördüğün kestane kabak
Bir döşeklik kadar yünü de götür

Patates koymadım sana sormadan
Bu kutular kapıdaki hurmadan
Ne çıkarki elli kilo elmadan
Bir sepet zeytin var onu da götür

Az ama şimdilik bu kadar olsun
Götürmesen bile canın sağolsun
Hadi kaptan sana uğurlar olsun
Zemheri ayında beni de götür

2001- Artvin