Kokladığım her çiçek soluyor
Dost bildiğim düşman oluyor
İnsanlık nefretle doluyor
Kabından taşıyor insanlık

Gönülde sevgiler çürüyor
Aşkları kalplerden kürüyor
Haksızlıklar almış yürüyor
Ahlakı boşuyor insanlık

Duygular sevdadan kopuyor
Yoksulluk sıkıntı yapıyor
Zenginlik paraya tapıyor
Yolundan şaşıyor insanlık

Menfaatlar çıkar uğruna
Küfür duysa gitmez ağrına
Kimler basar bizi bağrına
Nereye koşuyor insanlık

ARSİYANLI nerde emeğin
İnsanlık yok oldu demeyin
Yetim işçi hakkı yemeyin
Sözlerle yaşıyor insanlık