Beni hırakladın san da yanasın
Heç kâvlanma ki (sen benım) bilduğum tanasın
Gündüz hayal görüp gerçek sanasın
Herkes intizarın söyliya sanın

Buçula taşına çah çah olasın
Donğuzluhta borbal gibi dönasın
Kürek kürek çuvallara tolasın
Unlaran güvelar tariya sanın

Odun olup satarlardan enasın
Sobalarda pelut gibi yanasın
Rüzger vura ocaktaykân sönasın
Sersınlar külüni kapıya sanın

Çığda kalasın çıhmasın nefesın
Yıllar geçsın kimsa duymasın sesın
Leşların tökülsun zeralar yesın
Ağzın burnun kuduz itlar yaliya sanın

Sirkâ töksün ommiyacah başına
Bit tarasın her yanına kaşına
Zehir katsın ekmeğina aşına
Kekeçlana düzgün yerin kamlıya sanın

Tığda çelhiya çıhıp yem olasın
Çaynikte bayatlayıp dem olasın
Huysuz atın ağzında gem olasın
Gem vurduhça şoğurtların tutmiya sanın

Sancidan sinel gibi bükülâsın
Şevket Usta’ya dişin sökülâsın
Harşolanıp yerlara tökülâsın
Etların da yatağhlarda çüriya sanın

Göruhli tarlada binsın tata
Öküzlar bondruhtan hakoza ata
Kütan karıştura toprağa kata
Bengzin da dönsün sapsariya sanın

Suyun yerina zehir zukkımi iç
Ağzın bir kapi gibi kalsın ğırıç
Başın belalardan kurtulmasın heç
Bir günün bir gündan ey olmiya sanın


En olmaduh işlar çıhsın karşına
Siçan düşsun küplardaki turşuna
Herkes hayıflansın bu duruşuna
İkrahluh tatlar midenden ahmiya sanın

Hapa haptan kürdüm olup sürünasın
Boydan boya karalara bürünasın
Bu genç çağda yüz yaşında görünasın
Çaluhlanup dilin ağzan sığmiya sanın

Yaylada tabahli tanaya dönasın
Baytari görup ğecolara sinasın
Yuvarlanıp kör dereya enasın
Cendegân da kurtlar tariya sani

Dertlere düşüp da heç diyamiyasın
Elini el üstüna koyamiyasın
Merkezde helva ekmek yiyamiyasın
Acluhtan elin ayağın titriya sanın

Bir tek kukul veramayıp da solasın
Saman olup da mereklara dolasın
Tipi boranda Sahara’da kalasın
Cendegin kürtüktan heç çıhmiya sanın

Rakunada kaynarlayıp dögsülar sani
Kuyilara uzadıp ta büksunlar sani
Tohusunlar söksunlar pusklasınlar sani
Kimsa ipligin yumağın seçmiya sanın

İtlar putur kütük zanıp üstan işasın
Ağnaşıliyer ki san çoh donğuz bişesın
Domdomla vurulup davul gibi şişasın
Kara sinekler puşundan uçmiya sanın

Sanashala düşasın zemheri ayında
Yardıma kim gâlacah… Herkes kendi hayında
Gözün kalsın bagâlarda malların payında
İneklar üstüni tırasa bulaya sanın

Ğurğumela vursun uçhurum tutamiyasın
Helle çorbasına bir lohma yutamiyasın
Küdlanasın bir adım bila atamiyasın
Boğozundan bir yudum su geçmiya sanın

Löb’ya güvecında hıt hıt kayniyasın
Deli düzda rıtto gibi oyniyasın
Puştluh varikân erluği neyniyasın
Duyanlar na poh olduğuni ağniya sanın