Şavşat ve Kültür-Sanat Şiirler

İsmini Andım Yine

Ertürk Demirci

Bu karanlık gecenin hüznüne baka baka
Yıldızlarla sohbette, ismini andım yine.
Gönül denen çeşmeden, gönlüne aka aka
Yudumladım sevdanı, ismini andım yine.

Hangi pencere açık, nerden girdi yalnızlık ?
Bir resmin vardı bende, yarısı yırtık silik
Beni benden eyledi, kahrolası sensizlik
Yaslandım taş duvara, ismini andım yine.

Dala bülbülü sordum,o da özlemiş gülü
Bir yalanı sevmedim, bir de sarmayan kolu
Hazan aldı savurdu, kavrulduğum her külü
Düştüğüm diyarlarda, ismini andım yine.

Unutulmaz aşklara, yazılırmış şiirler
Ya derbeder olurum, ya da zır deli derler
Bana acı verse de, sensiz gezdiğim yerler
Her adım atışımda, ismini andım yine.

RABATLI sarmaşığım, tutunmuşum sevdana
Bir avuç mutluluğu, sende çok görme bana
Her şeye kavuştum da, şansım yok aşktan yana
Gezdiğim o yollarda, ismini andım yine.

Ertürk DEMİRCİ

Bu İçerik 268 Kez Görüntülendi

Kültür Şiirler Üye Listesi