yalnız o ve ben vardık,
yalnız seccadem şahitti...
göz yaşlarıma.
yalnız seccadem şahitti,
unutulmuşluklarıma.
içli bir kandil akşamında...

kandiller hayat vermeliydi
ölü bir geceye.
geceler yarınlara gebe...
insanlarsa uykudaydı,
geceden habersiz...

pembe hayaller peşinde değildim.
hayat, üryan idi,
beyaz bir deniz köpüğü kadar gerçekti...

aslında hayat;
hatırlamak istemediğim
bir rüya idi...
bir karabasan...

ve kandil akşamları,
onlar,
hatırlamak istemediğim o rüyanın,
hatırıma getireceğim tek yanıydı...

yalnız o ve ben vardık,
yalnız seccadem şahitti...
göz yaşlarıma.
yalnız seccadem şahitti,
unutulmuşluklarıma.
içli bir kandil akşamında...

çocuklar ölüyordu,
toprağımın uğruna,
ölümden habersiz...
uzaklarda bir yerim ağrıyordu,
benden habersiz...
içli bir kandil akşamıydı,
ölüler bile duadaydı...
insanlarsa habersiz...

yalnız o ve ben vardık,
yalnız seccadem şahitti göz yaşlarıma.
yalnız seccadem şahitti unutulmuşluklarıma.
içli bir kandil akşamında...

26/05/2002 Narlıdere-İzmir