Şavşat ve Kültür-Sanat Şiirler
Kara Geceler
Bir yola revanım ki ucu yok bucağı yok.
Ya önüme taş çıkar, ya da devler cüceler.
Bir derde düşmüşüm ki yanarım sıcağı yok
Ay bulutları sarar, karanlığı geceler.
Bu mudur sevda yolu neden erken çıkmadın ?
Önünde bentler vardı, iz bulup da akmadın
Gönül karanlıklarda, bir mum alıp yakmadın
Yetmez seni anmaya, dilde sözler, heceler.
Hangi dağdan ünlesem, sesimi duyan olur
Hangi kol sarar beni, başını koyan olur
Yare bir el dokunsa gönlüme ayan olur
Yürek durmadan kanar, serde başlar acılar.
Ay vursun pencereye, ardında duran sensin
Bırakın sevda için yürek yanarsa yansın
Saatler bana küskün, çabuk geçen bir ansın
Ben vuslata düşerim, içe düşer sancılar.
RABATLI güle sordum, bülbül gitmiş dönmemiş
Sevenlerin yüreği yağmur yağmış sönmemiş
Yar sinesi bir yastık, yatmış da uyanmamış
Bir yanım düşman dolu, bir yanım yalancılar.
Ertürk DEMİRCİ
Bu İçerik 321 Kez Görüntülendi