çoruh'un dudaklarında zeytin bağları
onları doyurur kafkas dağları
kafkasların burnunun dibinde
çay
fındık bahçeleri
çalıya dönmüş herbiri
gün batımı gülüşleri
kekeme sesleri
yeşil kokar nefesleri
yolları gibi karadenizli kadınların elleri

karadenizli kızlar yüreğim halinize sızlar
çözülmeyecek mi yaşamla aranızdaki buzlar
kadınlar çay sepetlerini sırtlar
kadınlar fındık toplar
nataşaların koynunda gücünü
kahvelerde gününü tüketir
karadeniz erkekleri

mısır ekmeğine yumulurlar
insan başımda yumurta vururlar
karadenizin dağları gibi sert ve merttirler
silahları kadar erkektirler
nedense işten ürkektirler
bir kadının düğmesinin deliğinden
en mahrem yerlerini görürler

erkek çocuğuna kalemden önce silah tutmayı
marifetmiş gibi adam vurmayı
okumadan önce denize dalmayı öğretirler
martılarsa sevmeyi
hamsilerin soyu azalır
belediyesinin birisini melek postundaki kazanır
karadeniz elden gider seyrederler