Şavşat ve Kültür-Sanat Şiirler

Kirlenir

Seyfettin Temur

Medet umma, çalan elden
Yüze bakan göz kirlenir.
Ne beklersin yalan dilden
Ağzındaki söz kirlenir

Düşsen zalimin eline
Güvenme dünya malına
Acırsın kendi haline
Öpülecek yüz kirlenir

Zübükle gidince yola
Zirve uzak olur kula
Saklanmaya bulmaz zula
Ayağında toz kirlenir

Haramla sermaye kuran
Zalimin yanında duran
Hainlikle dostu yoran
İçindeki öz kirlenir

Alın terinden kir akar
Gözlerinden ateş çıkar
Sözleriyle insan yakar
Yüzündeki göz kirlenir

Namert dostluğuna kanar
Zor gününde dostu anar
Tükürürsen yağmur sanar
Islanınca bez kirlenir

ARSİYANLI düşman ile
Her gün kavga etse bile
Şikayet getirmez dile
Elindeki koz kirlenir

Bu İçerik 222 Kez Görüntülendi

Kültür Şiirler Üye Listesi