Şavşat ve Kültür-Sanat Şiirler
Kirlenir
Medet umma, çalan elden
Yüze bakan göz kirlenir.
Ne beklersin yalan dilden
Ağzındaki söz kirlenir
Düşsen zalimin eline
Güvenme dünya malına
Acırsın kendi haline
Öpülecek yüz kirlenir
Zübükle gidince yola
Zirve uzak olur kula
Saklanmaya bulmaz zula
Ayağında toz kirlenir
Haramla sermaye kuran
Zalimin yanında duran
Hainlikle dostu yoran
İçindeki öz kirlenir
Alın terinden kir akar
Gözlerinden ateş çıkar
Sözleriyle insan yakar
Yüzündeki göz kirlenir
Namert dostluğuna kanar
Zor gününde dostu anar
Tükürürsen yağmur sanar
Islanınca bez kirlenir
ARSİYANLI düşman ile
Her gün kavga etse bile
Şikayet getirmez dile
Elindeki koz kirlenir
Bu İçerik 341 Kez Görüntülendi