Şavşat çoraklı Köyünün medeni iftiharı, rahmetle andığımız İbrahim ÇİÇEK, Tüm artvinlileri, Şavşatlıları çok seven, yardımlarını hiç esirgemeyen kişiliği ile Artvin'in güzelim bağrından koparak gürbet ellerine gelenlere evini ve kucağını açmış, misafir perverliği ile çevreye örnek olan bir kişiliği vardı. Kendisi İstanbul İtfaiye Müdürlüğünden emekli,
Memleketinini ve köyünü çok çok seviyordu. Ama bir yaz günü kendisine kara haber yetişti. Doğup büyüdüğü Çoraklı Köyü "GÜNDOĞDU" mahallesinde evler yanmış, ordaki insanları, güzellikleri bildiği için de duygularaını aşağıdaki satırlarda dile getirmişti. Kendisinin anısına bu mısraları aşağıya aktarıyorum.

"KIŞLAYA AĞIT"
Benim anayurdum güzelim Kışla,
Sana kıyanları naletle taşla,
Sakın kaçmayasın yeniden başla,
Güzelim mahalle yaparız seni.

Güzelim yaşamda bu neden olsun,
Bunu tezgahlayan Allahtan bulsun,
Evleri yananlara çok geçmiş olsun,
Güzelim binalar kim yaktı sizi?

O zalim alevler herşeyi yaktı,
Geride kocaman enkazı bıraktı.
Bu neden başladı, bu neden çıktı?
Güzelim mahalle yaktılar seni.

Yaşlısı çocuğu herkes ağladı,
İnsan olanların kalpleri yandı.
Bir anda yok oldun, hatıran kaldı,
Kahrolası hisler yaktılar seni.

Güzelim camiye kimler bakmazdı,
Allaha inanan bunu yapmazdı,
İnancı olanlar hiç mi korkmazdı,
O güzelim cami yaktılar seni.

Yeşilim kavaklara kuşlan konardı
Çeşitli meyveler,herşeyler vardı.
O zalim alevler sizide yaktı,
Gazele girmeden yaktılar seni.

Sevgili arılar çiçek toplardı,
İnsanlara hizmet ballar yapardı,
Vızıldayıp kanatların çırpardı,
Zavallı arılar!... yaktılar seni.

Küçücük camide emeğim vardı,
Duyunca kalbimde alevler yandı,
Çatıdaki kuşlar açıkta kaldı,
Allahin eviydin, yaktılar seni.

O küçük mahalle mazide kaldı,
Babamın diktiği ağaçlar vardı,
Dallarına civciv, kuşlar konardı,
Olmayacak düş uğruna yaktılar seni.

Yaradan var iken bu böyle olmaz,
Ağlayanın malı gülene kalmaz,
Ocaklar sönse de nesiller sönmez...
Böyle birgün gelir yakarlar seni.

Cehalet kötü şey ne yazık orda,
Kalbindeki kini vurdular yolda,
Ne sağda aransın, nede solda,
O cahil insanlar yaktılar seni.

Olayı duyunca içten ağladım,
Baba komşular sizlere yandım,
Herkesin evinde ekmeğin yedim,
Zavallı komşular yaktılar sizi.

Bu şiiri yazdı İbrahim ÇİÇEK,
Yaşlandı, yıprandı, birgün ölecek,
Bunu yapanlara Allah soracak,
Kalbimdeki sevgi yaktılar seni.