Memleket Halleri

Kimi aç, geçim derdinde, düşünür her öğünü
Kimi çılgınca heyecan arar, saçarak milyonunu

Açlıktan nefesi kokanlar ekmek bulur çöplükten
Tuzu kuru olansa bihaber komşusundaki açlıktan

Bu hayattaki tezatlar yan yana, iç içe yaşanır her an
Kimileri güven hissetmezler hiçbir zaman yarınlardan

Lüks mağaza, eğlence yeri, asude mekânlarda bazıları
Çoğunun hep daracık, salaş sokaklarda sürer sızıları

Çocuklarını yarıştırır refah içindekiler ülke ülke koşuşturarak
Ötekileri ise çöpten yemek bulma telaşındadırlar uğraşarak

Birilerinin magazin objektiflerine yansır sürekli şuh halleri
Geçim telaşında olanların yüreklerini hoplatır şehit haberleri

Herkes bilir elbet, beş parmağın hepsi bir değil
Olması da gerekmez, zaten böylesi gerekli değil

Varsılların boynuna borç değil mi gözetmek hep yoksulu
İşte o zaman kim aldırır kim bakar ki köşklerde oturanları

Keyfe keder olmamalı, iane değil ki varlıklının yoksula nafakı
Malını temizlemek istiyorsa eğer, kendine farz bilmeli infakı

Yoksula ise hiç yaraşmaz, miskin, miskin biçare dolaşmak
Her daim helalinden rızık elde etmek için gerekir çalışmak

Neticede, insan bu, değil mi bir lokmanı hem acı, hem toku
Fani dedikleri üç günlük dünyada kalacak insanların varı, yoku

Devlet dediğin insafına hiçbir zaman terk etmemeli halkını insafsızların
Kurmalı hakça düzeni, paylaştırmalı imkânları hem bugün hem yarın

Neticede ilaç değil mi doyumsuz nefislerin gözüne bir avuç kara toprak
Hayatın anlamı, sevmek, sevilmek, bölüşmek mutluluğu budur bak

7 Haziran 2009, Ankara
Kibar Altunal