yüzün
memleketim kadar güzel
sevinçlerin yaralı
dudaklarından sıgara dumanı boşalttığın anın ankara
uykusuz yanın istanbul
alnındaki çizgiler hüzünlü
bakışların memleketim gibi özlem yüklü

gözlerini yedirirsen gözlerime
ulaşırım memleketime
dolaşırım sahara yaylasını
okul çıkışlarını beklediğim
sefaköy sokaklarını

söylersen parolayı
yüreğim açar sana zulalarını
n'olursun iyi sakla gözyaşlarını
dayanamam görünce
çocukluğunu sokaklarda satan çocukları

zorbalara meydan okuyan yüreğimi
dize getiren kız
memleketim uzak bana
gözlerim koyulunca yola
dikilir misin karşıma

bir yanın memleketimin doğusu
batısı bir yanın
öpebilirim sizleri
memleketimin güzellikleri uyanın

memleketime benziyorsun
güneş bakışlım memleketime
yetim çocuklar gibi
sevgiye aç ellerini uzat
belki deman olursun hasretime

Sevgi Yama Tutmaz
Bumerang Yayınları İstanbul
X : Türkiyeli İşçiler Birliği 1. ödülü