Sarı saçlarımı deli gönlüne Düğümleyip dizen benim Karakoç Ayrılığın ölüm ile farkını Yüreğiyle sezen benim Karakoç. Yâr giderse seven gönül tutuşur Kar güneşe kafa tutar atışır Lambada titreyen alev de üşür Aşkı dağa yazan benim Karakoç. Ne nazım var ne sözüm var ne hile Kurbanı olurum düşürmem dile Aradan haftalar geçmese bile Töreleri bozan benim Karakoç. Aşk yarası tabip neler eylesin? Çaresi yok sana nasıl söylesin? Mihribanın artık seni neylesin? Hududumu çizen benim Karakoç. Gül bülbüle bülbül güle ağlıyor Acısından kar köz olup dağlıyor Aşk denen şey beni sana bağlıyor Mahzun mahzun gezen benim Karakoç. Hiç bir âlim aşkı tarif edemez ‘Ettim’ deyip alıp başın gidemez Yaşayan ben beni kimse güdemez Çözülmezi çözen benim Karakoç. 27 Temmuz 09 Fatma Biber