Tarlada, bağda, bahçede çalışamayan
Tırmığa dirgene yabaya alışamayan
Kutan, tırpan, masatla tanışamayan
Ne tarlayı tanır,ne de tırpanı

Bahar olunca tarlasını koşmayan
Kutan tutup heveslenip coşmayan
Tero toplarken akoza düşmeyen
Ne kutanı tanır,Ne de akozi

Arabaya kayış bondruk takamayan
Üstündeki kotaya, samiye bakamayan
Koponun kırılan tikmali çakamayan
Ne arabayı tanır, Ne de bondruğu

Köyüm doğadan almamışsa yeşil rengini
Boğalar kortlarda yapmamışsa cengini
Yaşayanlar bulmamışsa birbiriyle dengini
Ne dağayı tanır Ne de yeşil rengini

Ormanlıklarla çevrilmişse köyün doğası
Yaylalarda hatırlanmıyorsa köyün boğası
Parası olan ilan edilmiyorsa köyün ağası
Ne köyün ağasını tanır,Ne de boğasını

Günün doğuşunda ufka bakamayan
Gün ortası kafasına şapkası takamayan
Gün batımında gaz lambası yakamayan
Ne güneşin doğuşunu tanır Ne de batışını

Tahta çırpılamada görmüyorsa yoşayı
Şavşata giderken kullanmıyorsa şösayı
Külek yaparken hatırlamıyorsa poşayı
Ne tahtayı tanır,Ne de yoşayı

Her sabah erken kalkar mal otarurduk
Bahane bulur komşulara malı katarduk
Mal otarurken hastalanır evde yatarduk
Ne malı tanır,Ne de bahaneyi

Ateş yakıp mısır kot orunu közlemeyen
Şör peynire ekmek batırmayı özlemeyen
Gelinlik genç kızı zamanında sözlemeyen
Ne mısırı tanır,Ne de kotoru

Gündüzleri kıratın sırtından inmeyen
Terletince attan inip sırtını silmeyen
Kıratının varlığının değerini, bilmeyen
Ne hayvanı tanır,Ne de kıratını

Misafirliğe gelip yemeğe kalamayan
İkram edilen kolonya şekeri alamayan
Sigara içmeğe dışarı kendini salamayan
Ne geleneğini tanır Ne de misafirliği

Kendisinde büyüğüne tada bağırmayan
Kayın pederine ağa emi deyip çağırmayan
Anne babasını yaşlandığında kayırmayan
Ne büyüğünü tanır, Ne de ağa emiyi

Hatırlamıyorsa çocukluğun geçtiği yerleri
Çot, mile, gojo, kör ebe oynadığın günleri
Çitti kuku için kullandığı çok odalı evleri
Ne köyü tanır, Ne de gojo yu

Seyfettin TEMUR