Nisan yağmuru anne
Sen de çıkar örtünü aç başını
Şu nisan yağmuruyla
Islat saçını.

Toprak sularla ezilsin
Saçının tellerine
İnciler dizilsin anne...

Çekinme nisan yağmurlarından
Yağmur rahmettir
Oturup bir köşede durma
Şu küçücük kızının kalbini kırma
Anne...

Bak rüzgar da istiyor
Dağları ovaları bulmayı
Geçerken de şöyle bir tutup
Örtünü almayı
Islan diye anne...

Yağmurdur o
Ses çıkararak gelen
Tıslıyarak pıslıyarayak
Hepimizi ıslıyarak
Ne güzel anne
Ne güzel...