Şavşat ve Kültür-Sanat Şiirler
O ZAMAN YAZDIM
Hanım İstanbul’da çocuk Murgul’da
İneği bıraktık Kuru Şavul’da
Elim bulaşıkta gözlerim yolda
Dünya üzerime çökerken yazdım
Çamaşır birikti yıkayamam ki
Karnım zil çalıyor doyuramam ki
Ortalık kirlendi süpüremem ki
Sobayı zor bela yakarken yazdım
Yatağım buz tuttu sırtım üşüyor
Zayıfladım pantolonum düşüyor
Nezleye tutuldum mendil taşıyor
Burnumun suları akarken yazdım
Akşam bir köşeye ilişiyorum
Kendim kendim ile konuşuyorum
Türlü hayallerle tanışıyorum
Eski resimlere bakarken yazdım
İmansız peynirdir sofranın gülü
Reçel gelir gider her zaman dolu
Param çıkışmadı almadım balı
Tabağa bekmezi dökerken yazdım
Bu İçerik 330 Kez Görüntülendi