sen bakmazsan aynalar kimi gösterecek
mutluluk yokmuş, hüzün yokmuş yokmuş gibiydi gece
sen yok olmadan önce
şimdinin özlemi, öyle güzeldiki birzamanlar olsa şimdi
kalbimin göç yollarında bir sahabe.
seni düşünürken bile düşüncen arkanı dönüyor
lafın gelişi güzel değil senle başlamazsa
sevgim yalınayak koşuyor, gidişler bile gidişini izliyor
sen gidince sanma herşey bitti bende ekledim birinin kaderine kendimi
bir allaha inanıyordum birde sana terkettin kaldık başbaşa
aklımı kaybettim hezeyanların arasında bulmaya gidiyorum
sen artık söndün yanmaya çalışma
çocukluğumun kenarları işlemeli
rengin yokki rengi hayal mahsüllerimi topla
çocukların ulaşamayacağı yere kaldırın ve öğretmeyin sevğiyi.