ÖRÜMCEK

Ağının ortasında
Nasıl da mağrur durur örümcek
Ve bilgece bakarak dünyaya
Neler geçirir içinden acaba
Aklım ermez işine onun
Günlerce, yıllarca
Örüp durur ağını
Bitmeyen bir umut
Ve bitmeyen bir sabırla
Ve belkide elinden gelse
Bir yol örecek;
Dünyadan en uzak yıldızlara
Vede taşıyacak umutlarını
Uzaydan sonsuzluğa
O zaman belkide;
Bitmeyen bir kavganın ilk neferi olacak
Vede bitmeyen umudun
En büyük zaferini o yaşayacak
Buda örümceğin düşüdür herhalde.
Ama az sonra
Titreyen ağ açlığını hatırlatacak ona
Ve sıyrılıp düşlerinden ve umutlarından
Yüreyecek üstüne takılan avının,
Doyururken karnını,
Yeni düşlere hazırlayıp kendini
Devam edecek ustaca yaşamaya...

1991 / Alptekin Biber