Şavşat ve Kültür-Sanat Şiirler
Ozan Denince
Biz ozanız canım candan severiz
Dosta yuvarlanır başımız bizim
Muhabbet içeriz sevgiler yeriz
Gönüllerde kaynar aşımız bizim
Kinimizi gömdük derin dereye
Güvercin uçurduk şu yerküreye
Saygılıyız geleneğe töreye
Çağdaş bir dünyadır düşümüz bizim
Kötülüğe aman zaman vermeyiz
İyiliğin defterini dürmeyiz
Boş boşuna dilimizi yormayız
Gediğine girer taşımız bizim
Güzel düşünceden söz yaratırız
Küllenmiş ateşten köz yaratırız
Zemheri ayında yaz yaratırız
Hazirana döner kışımız bizim
Adem’den bu yana gelir izimiz
Konuşur dilimiz çalar sazımız
Çok şükür ki yoktur iki yüzümüz
Aynıdır içimiz dışımız bizim
Ozan olan sözlerinin eridir
Onun yeri erenlerin yeridir
Yuttuğumuz lokma alın teridir
Harama değmedi dişimiz bizim
Ne mutlu ki Türk’üz yüce soyluyuz
Sanat aşığıyız ince ruhluyuz
Çabuk kırılırız çok gururluyuz
Dokunsanız akar yaşımız bizim
Yalçın Temiz dimdik nöbetin bekler
Ürkütmez bizleri acı gerçekler
Her çileden yaprak yaprak çiçekler
Türküler yaratmak işimiz bizim
Bu İçerik 333 Kez Görüntülendi