Ruhunmu ateş yoksa o gözlermi alevden
Bilmem bu yanardan ne biçim korla tutuştu
Aşık olan kendini gizlermi alevden
Sen istedin ondan bu gönül ondan zorla tutuştu

Gün senden ışık alsada bir renge bürünse
Ay secde edip yüzüne yerlerde sürünse
Herşey silinip kayboluyorken nazarımdan
Yalnız o güzel gözlerinin nuru görünse

Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince
Yüzün bana uğrunda ölüm hazzı verince
İçimdeki deli kursadı rüzgarlara attım
Gözlerle seni seyretmenin zevkini tattım

Gözlerki birer parçasıdır sende ilahın
Gözlerki senin en katı zulmün ve silahın
Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin
Sen vuruyorkende seviyorkende güzelsin