Ağaç dalında yaprak ve her insan bir hayat
Zamansız bir fırtına teker teker savurur
Gözüme kıymadığım kolumdaki şu saat
Ölüm yolculuğunun tiktaklarını vurur

Bir hıçkırık bir feryat bir kardeşin gözyaşı
Yüzleşmeye korktuğum ölüm karşımda durur
Kimin için bu ağıt, kimin bu mezar taşı
Dün tabut taşıyana bu gün sela okunur

Seneye bu gün kim yok, ben var mıyım dünyada
Nereye düşer ateş, hangi gülü soldurur
Gel gel dedikçe mezar, bizlere sıra sıra
Bilemem hangi yiğit, ölüme karşı durur

Saatimin camında güneş akşamı çizer
Ölüm kuzu misali yanı başımda uyur
Ve akreple yelkovan “tamam” der oyun biter
Ve alınan son davet “gel sıra sende Uğur”

Uğur BERBER (ist. mart-2005)