Yaz gelince yeşillenir ovalar,
Kelebekler bir birini kovalar,
Koyunlar,kuzular,kuşlar,yuvalar,
Bülbül gibi öter dili yaylanın.

Acap hatırlar mı bir gün bizleri,
Derin vadileri güzel düzleri,
Cilveli gelini nazlı kızları,
Olsa da söylese dili yaylanın,

Zaman zaman duman çöker başına,
Hep hayranım toprağına taşına,
Hiç doyulmaz o tipili kışına,
Saharadan geçer yolu yaylanın.

Bu yaylayı nice insan yaylamış,
Giden gitmiş fazla insan kalmamış,
Kalanların bile yüzü gülmemiş,
Kalmamış gelini kızı yaylanın.

Turna gelir bu yaylada öterdi,
Niceleri pus dumanda yiterdi.
Su havası sağlık için yeterdi.
İşte böyle idi hali yaylanın.

Doyulmazdı bu yaylanın tadına,
Konuştukça hep hayranım adına,
Yine eski günler geldi yadıma,
Şahimerdan olsun kulu yaylanın.


Şahimedan ARİFOĞLU