Şayet dünyaya küser ölümü düşünürsem
Beni de alır toprağın bağrına gömerler bir gün
Hayatının söndüğü nefret dolu her an
Yaptığını sorguladığın. İçin den çıkamadığın an

O topraktır bağrına alır dertli başımı
Sanki bilir bendeki aşkın yürek dağladığını
Gözlerinden dökersin boncuk boncuk yaşlarını
O gecelere sor bilir benim kaç kez ağladığımı

Her gece ben seni anıp durdukça
O sımsıcak öpüşlerini his ederim tenimde
Senin sevginin bende bıraktığı iz kadar
İz bırakamadım bende sevgilim sende

Şahaniyim gurbet elde garip garip gezerim
Sanaöylebağlanmışımkitayüreğimdehissederim
Sensizlikle yaşamaktansa ben ölümü yeylerim
Gömerler o zaman beni de sensiz toprağa

ŞAHİN