SULAR AĞLIYOR
Halk burlarda kara yazma bağlıyor
İnsanlar susamış gözler ağlıyor
Hayvan susuz kalmış yürek dağlıyor,
Suları kesilmiş, köyler ağlıyor.

Her canlı su ile yeşerir yüreği
Her insan da var su içme dileği
Nehirde kalmadı, kano küreği
Raftingler yok oldu, eller ağlıyor.

Gelip geçen, sulardan içsin diye
Üstünde martı kuşlar uçsun diye.
Deli Çoruh özgür coşsun diye
Sular akmaz oldu göller ağlıyor.

Duydum ki dereler akmaz yerinde
Ötmez kuşlar söğüt dalı serinde
Derede, balık yaşamaz derinde
Balık tutamayan beller ağlıyor.

Yok oluyor doğa da yavaş yavaş
HES ler kim ki bizle açacak savaş
Dağ taş ormandan vermeyiz bir karış
Susuz coşmayan seller ağlıyor.

HES le tabiatın bozuldu dengi
Köylünün kalmadı, doğayla cengi.
Korkarım değişir, yeşilin rengi
Kurumuş bitkiler, güller ağlıyor.

Artvin’in sessine verin bir kulak,
Beraber yanlıştan dönelim mutlak.
Ağacı, suları, arayıp bulak
Gölgeler kaybolmuş, yeller ağlıyor.


Ey HES sabrımızı yeter taşırma
Suyumuzu bizden çalıp şaşırma
Gizliyip tünelle koyup aşırma
Su birliği gören HES ler ağlasın