Bir umut Treni geçer,
sabah akşam kapımdan.
Gün olur mendil sallar,
Gün olur yaş dökerim.

Sormam yolculuğu nereye,
Bu hüzün dolu bakışlar niye,
hep bakarım pencereye,
Durup arkasından ah çekerim.


Umut Treninin geçişinden,
Az sonradır içli ağlayışım.
Anladım ki her geçip gittiğinde,
Benden bir parçaydı.

02/05/1986