Şavşat ve Kültür-Sanat Şiirler

Unutuldu diyenlere

Seyfettin Temur

UNUTULDU DİYENLERE

Halkının gözüyle dünyaya bakan
Düşmanlarına dost ateşi yakan
Özgür düşünce nehrine akan
Ensar KARAHAN bizim Şavşat’tandı

Hayatın her günü ona okuldu
Köy yollarında kanı döküldü
Anne babasının boynu büküldü
Özbil ARAS bizim Şavşat’tandı

Sürümü toplayıp yaprağı seren
Kurutarak yeşil çay rengine giren
Kırsalda kalarak hakkını veren
Alaattin DEMİRCİ bizim Hopa’dandı

Halkını ve hakkını bilerek soran
Gönül gözleriyle her yeri gören
Düşüncesi devrim ağları ören
Erkan UZUN EMİN AĞAOĞLU Borçka’dandı

Kocaman kayaları çiviyle delen
Yalnız kalan halkının yanına gelen
Bağımsız özgürlük yolunu bilen
Özgüç TUNCAY bizim Artvin’dendi

Halkı için devrim yolunda ölen
Eğitim öğretimle yüzleri gülen
Gurbet elerlide canını veren
Enver karagöz bizim Şavşat’tandı

Okumaya Giresun’a gitmişti
Faşizim gerçeği onu itmişti
Yedi arkadaşla yaşam bitmişti
Asım KESER bizim Ardanuç’tandı

Köylüsüne verir yürekten selam
Kolunda kitabı elinde kalem
Hiçbir gün hayatta görmedi alem
Cengiz AKSAKAL bizim Şavşat’tandı

Hapisten kaçmaya tüneller kazdı
Özgürlük tarihini kaçışla yazdı
Engelde duracak gardiyan azdı
Necmettin KARAGÜLLE bizim Artvin’dendi

Davet ederdi özgürlük çağına
Düşmezdi cehalet yobaz bağına
Dönemin şahitlik yapan dağına
Zeki subaşı bizim Şavşat’tandı

İnsanlık onuru için vardı
Birlikte bir çok engeli yardı
Düşüncesine tüm zindanlar dardı
Cavit KAYA bizim Borçka’dandı

Bağlasalar onun, eli kolundan
O ayrılmazdı aydın yolundan
Yaşarken vazgeçmez hiç de solundan
Fahri DEDE bizim Ardanuç’tandı

Yaşarken olmadı cebinde para
Çekerdi zorluğu düşerdi dara
Mitinglerde her gün atardı nara
Arif TURANLI bizim Borçka’dandı

Arkadaşına kardeş gibi bakardı
Yanmayan ocaklar varsa yakardı
Yaşlıları sohbetine katardı
Kenan AYDIN bizim Şavşat’tandı


Dağlarda dolaşır düzlüğe çıkmaz
Halkına dostuna silahı sıkmaz
Anne baba bilir kendini yıkmaz
Gürsel Morgan bizim Ardanuç’tandı.

Köyünde kendi halinde sükuttu
Dostluk karşısında boynu büküktü
Daha on altı yaşında çocuktu
Şener yazar bizim Şavşat’tandı

Halkının insanı onun özüdür
Yaşayan halk eş dost onun gözüdür
Yürekten dediği doğru sözüdür
Taner UZUN bizim Şavşat’tandı

Tarlasına buğday arpa ekerdi
Yürürken kalçadan aksar sekerdi
Dost İnsanlığı tatlı şekerdi
Tuncer ÖZÇEKEREN bizim Ardanuç’tandı

İnsanca yaşarken kul hakkı yemez
Haksızı tutup da haklısın demez
Doğru yol varken eğri yolda gezmez
İbrahim ÇELİK bizim Şavşat’tandı

Elazığ Malatya gezdin durdun
Kendi evini nerede kurdun
Çalış, güney doğu senin de yurdun
Erdinç COŞKUN bizim Artvin’dendir

Zalimlere vermez halkın ferdini
İnsanları bulur çözer derdini
Hiçbir zaman düşünmez kendini
Taner PEHLİVAN bizim Ardanuç’tandı

Bu şiirde tek tek herkesi saysam
Sahipli sahipsiz kim varsa saysam
Halk için ölenin mezarını açsam
Kaç kişi sayarım bizim ARTVİN’DEN
25/09/1995

Bu İçerik 374 Kez Görüntülendi

Kültür Şiirler Üye Listesi