ağla güzel memleketim
vuruldu bir ürkek güvercin daha
ağıt oldu “sarı gelin”
asıldı dudağa

bir güvercine daha kıyıldı
umutlarım karanlığa düşüp kırıldı
kanıyor ermeni yanım
insan yanım ağlıyor

sende biliyordun hrant dink
boşuna ürkek olmadığını
ve memleketimizde güvercinlerin sıkca vurulduğunu
sende biliyordun
işte bunun için ürkek bir güvercin gibi yaşıyordun
ama memleketimize bu ayıbı yakıştıramıyordun
ve memleketimizi
düşlerine sevdalarına tetik yıkanlardan çok seviyordun

aydınlıatmak isterken biz
iyice karanlığa gömülüyor memleketimiz
seni yaşatamamak hrant
yaşatamamak onca aydını
memleketimizin utancı
içimde dinmeyen acı

bugün dokunmayın bana
yastayım
“sarı gelin”i astım dudağıma
insanlığım kadar vurulan dosttayım

demekki temiz değil
memleketimizdeki taşların altı
düşünmeli insan
böylesi bir gazetecinin
böylesi bir yazarın
yırtıksa ayakkabısının altı

kaç kere düşmek istedi ayakların
1915’deki gibi yollara
ama yüreğin kök salmıştı doğduğun bu toprağa
memleketinde yaşarken ürkek bir güvercin gibi
üç kurşunla yıkıldı bedenin toprağa
siper olamadıysak sana
bu bizim ayıbımız
ve çok büyük kayıbımız

ağla güzel memleketim
vuruldu bir ürkek güvercin daha
ağıt oldu “sarı gelin”
asıldı dudağa

cennet yapmak isterken memleketimizi
yıkıldı tetik
ölüm öptü güpegündüz onu
hrant dink düşlerinin arkasından gidecek kadar yiğitti
aramızdan bir güvercin daha gitti
söz bitti
yanıyor yüreklerimiz
şimdi ermeniyiz hepimiz

21/21/ Ocak 2007

Kamil Aydemir