Şavşat ve Kültür-Sanat Şiirler

YANDIM

Yalçın Temiz



Onyedi Ağustos gecenin üçü
Birbirine girdi toprağın içi
Nicesi dünyadan topladı göçü
Zamansız yok olan canlara yandım

Kötü kader yakaladı uykuda
Kara ölüm bekliyormuş pusuda
Hayaller toprakta umutlar suda
Sabahı olmayan günlere yandım

Hani bu dünyanın hani temeli
Ödemekle bitmiyor ki bedeli
En sonu tattırdı bize eceli
Tabuta sürünmüş kanlara yandım

Anne yavrusuna sarılmış ölmüş
Babanın her yanı kırılmış ölmüş
Çocuklar dirilmiş dirilmiş ölmüş
Bire yüze değil binlere yandım

Kopardılar yaşamanın fişini
Bitirdiler bu dünyanın işini
Doldurdular Azrail’in dişini
Böyle noktalanmış sonlara yandım


Bu İçerik 293 Kez Görüntülendi

Kültür Şiirler Üye Listesi