Şavşat ve Kültür-Sanat Şiirler

YARENİMİN AYDEDESİ

Uygar Altunal

Bu gece ay ışığına baktım ilk kez
Geceyi anlatıyordu kendince
Soluk ve çürük rengiyle
Yarenimin ay dedesi.....

Asırlardır dünyayı aydınlattı
Benim ruhum hala karanlığın ortasında
Yüreğimin mapus damında
Anahtarı bir güzel cebine koymuştu
Cebi delikmiş kaybolmuş
Bulan yok....

Umudum vardı,
Açmamış gonca gülüm.
Ve irkildim, tedirgin oldum.
Tırnaklarımla toprağa yazdım derdimi, derdim içinde.
Yarenimin ay dedesi
Şafak söktüğünde ikimizde uyumaya gidecez.

Sonsuz bir uykuya dalacam belki
Sen yine gel..
O güzel indanı yalnız bırakma.
Sıkıntısını paylaştığı kimse yokmuş anlattığı kadarıyla.
sana açmış kendini, derdini.
Açmamış çiçek, koklanmamış gonca gül daha.
Bu günğü mutsuz, yarını umutlu.
Yolun bahtın açık olsun yaren.
Sen yine gel.
O güzel insanı yalnız bırakma
Yarenimin AYDEDESİ.......


03/08/2002

Bu İçerik 171 Kez Görüntülendi

Kültür Şiirler Üye Listesi