Yaşar Okumuş’a Mektup-19.Haziran.2012

Özlem büyürse kalbin içinde
Zaten sevgiler yürür yüreğinde
Tutkular birleşir toka edende
Üşenmez sıkılmaz veren elimde

Raslantı değildir birini sevmek
Kuçağında hoştur torunu tutmak
Asılsız gelinse vermez çocuğu
Cahildir diye zordur tutunmak

Uşak gibi olduk yıllar boyunca
Nasıl ulaşalım bilmem sonuca
Ceylan suya gelmez haber alınca
Acı çekersem de kimse bilmesin

Şiddeti istemem huzurlar olsun
İşitsin anlasın hediyem olsun
İnan bana kötü insanlar dolu
Rahatı kaçırmak isterler yemin

Yaşam doğumla başlar ağlama sesi
Ansızın çıkar gider soluk nefesi
Şaşırdım kaldım ensede Azrail eli
Ah vah demeyinen geçti günlerim

Rakip idim rakip tatımaz idim
Okumuş yazmış idim dilim yok idi
Kurtlar parçalamış ceylan var idi
Unuttum adımı adım neyidi

Muhakkak ki sorar gerek olunca
Unutma bugünü yarın olunca
Şitanıp işini yapı verince
Aşikar oturup günüm sayınca

Sonsuz iştah ile sarıl işine
Elem duyma ağrı sızı neyine
Lakin olmasın der isterim yine
Amansız çaresiz vermesin dert