YİRMİ BEŞ YIL

Bindokuzyüz ellidokuzda doğdum köyümde
İl’im, Anadolu’nun o güzel bağrında
Geçti zaman hemen oldum okul çağımda
Köyümde bitirdim ben ilkokulumu

O yıllarda, hızlı bir göç vardı şehire
Gurbet yolları, dönmüştü insandan nehire
Elzemdi, okuyup hazırlanmak geleceğe
Gurbete çıktım okumaya yatılı okulumu

İlk yılları ağırdı gurbetin, çöktü benliğime hasret
İnsan bu her şeye alışır hemen sen yeter ki sabret
Öğle ya hazırlanmak kolay değil hayata ha gayret
Böylece tamamladık liseye dönen öğretmen okulunu

İlim, irfan, geçim uğruna sürecek yolculuğumuz elbette
İlk, orta, lise derken bak şimdi sıra artık üniversitede
İsteğimdi hep, hem İstanbul hem Siyasalda başladım eğitime
Başlayan şey biter mutlaka tamamladım yüksek okulumu

Artık işe girmeye aday yirmili yaşlarda bir gençtim
Düşündüm, taşındım, çalışmak için memuriyeti seçtim
Bindokuzyüz seksendörtte iş için Ankara da ev açtım
Derken başladım işe devam ettirdim hayat okulumu

Zaman bu, hızlı akıp geçiyor, ha haberli ha habersiz
Evlendik, çoluk çocuğa karıştık çok şükür tasasız
Doldurdum yirmi beş yılı kasımda memuriyette eksiksiz
Yaş elli, simamdan da belli, bitiririm bir gün dünya okulunu.

3 Kasım 2009 Ankara
Kibar Altunal