gülücük bahçesine dönmüşse balıçıların gözleri
hamsiler dolduruyordur karadenizde ağları
artvine nöbetçi kaçkar dağları
çoruh'un yanaklarında zeytin bağları
murgul'da yapraklar sarı
bakır işletmeleri zehirler ağaçları
murgul'un halli yürekde sızı
diri diri mezara koymayın bizi
ölüler neylesin altını
altından değerlidir artvin'in yeşili
yeşil yaşamla barıştırır insanları

şavşat ardanuç mutluluk yorgunu gelinin gamzeleri
canım artvin'im memleketimin en yeşil yeri
seyire doyamasınız,
koklamaya kıyamasınız kırdaki çiçekleri
ıslanan kadın gibi çekicidir artvin
huzurdur artvinde insanı saran
tekniğe direnen ağa gibi cankurtaran
ballı eli borçka'da yağlı eli hopa'da
yiğitlerin izi vardır artvbin'in dağlarında
sevenlerin gözüvardır sevdalılarında
dayanışma vardır köylerinde
artvinlinin özlemi türkülerinde

köylü amca kulak ver bana
balta elinde gitme ormana
yenilince içindeki şeytana
kıyarsın bir fidana
ağaçlar uzun ömür sunar insana

bir ağacın canı yansa uykularım küser bana
balta vurmak yakışır mı sana güzellikler sunana
bakamam çıplak dağlara
yeşil kıyımı yürek de yara
kurşun atsam da anlamaz yüreği kör olana

sanki halaya dizilmiş
çıra kokan ağaçtan yayla evleri
geceleri çatıları yıldız işlemeli
köylü sıcaklığında ışıldar pencereleri
yaylaları güllüğe çevirir şaşortileri

yoncaların balı kaymak
yemeyene küfür eder tavadaki kuymak
yayalalarda insan doymak bilmez
mavi gökyüzünün burnunun dibindeyken
insan rakı sofrasını nasıl kurmaz
insanı azdırır pekmez
geceler yetmez
yetim çocuklar gibi bakımsız yerlere kim üzülmez

güneş sırları aşarken ayvanda otururken
sarhoş olurum
bir de sevdiğimin koynunda

ay camlara konunca
gecenin ıssızlığına sokulurum usulca
akıp gider yorgunluğum
artvin'de biter durgunluğum

tadına tad katınca havası
artvinde yetişir meyvelerin hası
boşuna değil koknarların artvini sevmesi
sanki bir bebeğin gülmesi
artvin karadenizin yeşil elması

çoruhun iki yakasına iliştirilmiş gibi duruyor
asma köprüler
üzerinden geçenlerin yüreklşeri titrer
sınor kavgasını unutmuş köylüler
köylülerin umrunda degil
taşlı tarla
dikenli çayır
yeşili giyinince göze batmıyor
korzul'u artvin'in merkezine bağlayan bayır

gençler okuyamadıklarına yanarken
bazı okullar da öğretmeni mumla ararken
öğretmen okulu olmuş askerlerin kışlası
bu acının hüzününü taşır yanaklarımın yaşı
insan kovanı gibi artvin köprübaşı

kıvrım kıvrım kıvrılan yollarından
artvin'in merkezine çıkarken
midem gelir ağzıma
kafkasordan artvini alırım avucuma
kiraza göz düşende
hayat kadını gibi yatar kolorta'da karlar
dar yollarının dudaklarında
kan kırmızı açar narlar
meyvelerini taşıma uğruna eğilir dallar
aydınlık düşler kurar
acına yüreklerini sunar insanlar

artvinliler zülmün tanığı
yüreklerinde zalimlerin yanığı
artvinliden korkar karanlığın sanığı
artvine yakışır
yüreklerinde sevgi büyüten insanlar