Zayıflamış incelmiş olmuş kuru bir çalı,
Dudaklar kıpkırmızı sanki kirazın dalı,
Omuzlarına atmış yem yeşil ipek şalı,
Tanıyamadım inan tepe köyü Zülpet´i.

Bu kıza hele ey bir bakın ne haller olmuş,
Kendini dağıtmış saç baş meme mesken salmış,
Koskocaman kalçalar küçük minnacık kalmış,
Tanıyamadım inan tepe köylü Zülpet´i.

Kaşlarını çizdirmiş sanki ince yay gibi,
Güzelliği yeni doğmuş sanki hilal ay gibi,
Bir yürüyüşü varki sanki kısrak tay gibi,
Tanıyamadım inan tepe köylü Zülpet´i.

Saçlarını boyatmış birde kuyruk taktırmış,
Boteks göz altlarına, dudağına yaptırmış,
Kendisini güzellik alemine kaptırmış,
Tanıyamadım inan tepe köylü Zülpet´i.

Siyah saçların rengi kahve sarı karışık,
Yanaklar pürüzsüzdü şimdi olmuş kırışık,
Hareketleri tuhaf,Erkeklerle barışık,
Tanıyamadım inan tepe köylü Zülpet´i.

Dil kırıyor gören der ki asil bir soydan,
Şavşatlı kimse demez bu kıza tepe koydan,
Giydiği pantolon dar birazcık kısa boydan,
Tanıyamadım inan tepe köylü Zülpet´i.

Nikon marka makine boğazına asmıştı,
Köyün resmini çekmek için flaşa basmıştı,
Fotoğraflar çekerken kendisini kasmıştı,
Tanıyamadım inan tepe köylü Zülpeti.

Kafirin kızı yemiş içmiş iyice azıtmış,
Burnuna hüzme takmış, kola dövme kazıtmış,
Yaradan ıslah etsin yoldan çıkmış tozutmuş,
Tanıyamadım inan tepe köylü Zülpet´i.

Oturmuş ayakları üst üste atıyor,
Bacakları namahrem yeri göze batıyor,
Dönüp dönüp bakana cilve yapıp çatıyor,
Tanıyamadım inan tepe köylü Zülpet´i.

Boydan boya up uzun sırt sarınmış deriye,
Yeni bir koca bulmuş gelmez belki geriye,
Evlenip boşanmayı, Zülpet takmış seriye,
Tanıyamadım inan Tepe köylü Zülpet´i.

Evde bizle yatmadı, gitti köşkte uyudu,
Dostları görmezlikten gelmek onun huyuydu,
Hal bu ki Dilfez’imle beraberce büyüdü,
Tanıyamadım inan o gün benim Zülfet´i.

Ne fena değişmişti Zülpet köyden gideli,
Yanlış yaşantısının pahalıydı bedeli,
Komşulardan utandı köye geldi geleli,
Tanıyamadım inan tepe köylü Zülpet´i.

01.07.2012

NOT: Yalçın TEMİZ´in Dilfez şiirinden esinlenerek derleme yapılmıştır.