Orda doğup, orda büyümüş olmaktan yani orman köylüsü olmaktan hep gurur duydum... Huzurevi yıllarımı (erkenden bu dünyadan göçmez isem)Mevlana’nın bahsettiği insanlardan uzak köyümde geçirmek istiyorum... Minik kardeşlerimle beraber.. Herkese selam ve sevgiler... Şenay
vazgeçilmez köyüm soporodan ayrı kalmışlığımın hüznüyle bu kurak ve nalet şehir olan ankara da yaşamaktayım. köyümün o soğuk kürünlerini, yaylanın o güzelim yeşilini, ormanların o bitmez oksijenini, malda kaçan ineklerini, naksitte oynadığımız köyler arası maçlarını,lojğavurda o geçeyle oynadığımız futbolu,okulun önünde bedlamasına maçını yaptığımız voleybolu, yaz gecelerinde tığ makinesinin kendini çevirtmesini her geçen gün daha fazla özlüyorum ...
Tüm Soporolu(Düzenli)lara başta Abdullah Coşkunoğlu ve ailesine, Nazmettin Kör ve ailesine selam eder ellerinden öperim.
Levent-Meral ve Gökalp Coşkunoğlu
