Sevgili Ugur Gül, 13 Ocak tarihli resminde köyümüzün Ocak ayindaki temiz-tertemiz kar altinda saklanmis resmini gönderdigin icin sana cok tesekkür ederim. Ne güzel bir seydir bilirmisiniz. Kar üzerinde yürümek.Yürürken ayakkabilarin cikardigi sesi hatirladim resmini görünce. Okula giderken, hele Savsat’ta orta okulda okurken 4-5 saatlik kar üzerindeki yolculuklar geldi aklima. Cok yorucu olurdu kar üzerinde yürümek. Bilmiyorduk cocukken, ama saglikli seylermis o yürüyüsler. Bacaklarimizi kaldiracak halimiz kalmazdi. Ama simdi anliyorum o karda yürümenin saglikli bir sey oldugunu. Sehirlerde o temiz kari görmek imkansiz. Egsoz dumanlari o tertemiz karlari sarartmasini cok iyi beceriyor. 60 li yillarda ben cocukken köyümüze iki metre kadar kar yagdigini, hayvanlara küründen su icirebilmek icin kar altindan tünel acarak suya ulastigimizi cok iyi hatirliyorum. Temiz karda yasayan, temiz köylülerim, savsat’li hemsehrilerim. Almanya’dan hepinize sevgi ve selamlar. Temel Çapkun

SEVGILI KÖYLÜLERIM, DEGERLI SAVSATLI HEMSEHRILERIMIN 2009 YILINDA SAGLIK MUTLULUK ICERISINDE SAVASTAN HASTALIKTAN HERTÜRLÜ KÖTÜLÜKLERDEN UZAK BIR HAYAT GECIRMELERINI DILER ALMANYA’ HASRET SELAMLARIMI GÖNDERIRIM. TEMEL CAPKUN

Sevgili Köylülerim: Hepinizin mübarek kurban bayraminizi en icten duygularla kutlarim. Bayramin bütün insanliga ve islam alemine hayirlara vesile olmasini temenni ederim. Cocuklugumda yasadigim bayram sevinclerini hatirladikca gözlerim doluyor. Büyüklerimizin kurban etini tikeler halinde kaplara doldurup, komsulara dagitma görevini üstlenmek ne kadar hos bir seydi. Hele köpegi olan ailelerin kapisini calmak, köpek tarafindan isirilma korkusu. O insanlaringönül hoslugu, sevgiyle kucaklanmalar vs. vs. hepsi burnumda tütüyor. Acaba hala yasaniyormu bayraamlar ayni sekilde. Genclere sesleniyorum. Ister köyde, ister sehirde,gurbette nerede olursaniz olun. Ne olur bayramdaa büyükleri, komsulari ziyaret edin. Bu fani dünya da tek kalacak bir sey varsa o da insanlari mutlu etmektir. Nice mutlu bayramlara. Temel Çapkun- Almanya

Sevgili Köyümün degerli genclerine sesleniyorum. Eskiden her eve bir cift öküz gerekiyordu Bilirsiniz herhalde. Öküzü olmayan aile fakirler - yoksullar hanesine yazilirdi. Simdi ise herkeste olmazsa dahi o bir cift öküzün yerini ya otomobil ya traktör veya kamyon almis. Cok ama cok sevindirici bir gelisme olarak gözlemledim. Yalnız eksik olan bir sey var gibi geliyor bana Pinarli’dan sevgili kardesimiz Polat Aydin bey’in de dert yandigi gibi sanal ortamda bulusma yok denecek kadar az. Zaten uzaklasmis insanlar birbirinden. Hic olmazsa yazisalim, sohbet edelim. Gecmistan ders alarak daha iyi neler yapabiliriz cevremize, insanlarimiza. Ne olur yazin. Yazilani okuyun. 5000 km. uzaktan sizlerin yazilarini bekliyorum. Hosca kalin, dostca kalin.