Sevegili koylulerim. İnanin sizi hilafsiz çok seviyorum Herhangi bir mevkide gözüm falan da yok. Hayatı seven, paylaşmayı erisebilinir ortamlardan yapma çabasında bir insanım. İstediğim çok basitti. Ama mesjım cok ziyaret edilmiş. ilgi var. Netice yok. Erol Levent çok önemli bir mevkide olabilir. Hiç birşeyi de olmayabilir. Neticede o bir insan ve ben onu tanimak istiyorum. Sanki yakin bir akrabamı veya dostumu çağristırıyor. Kim bilir belki iyi dost oluruz. Acaba neden tanışmak istemiyor anlam da veremedim. Ne olur ortak bir hemşerimiz veya dostumuz bizi yüz yüze olmasada bilgi vererek tanıştırsın. En azınden merakım gider. Bir kez daha rica ediyorum.Arkasında kötü bir niyet yok. Sadece samimi duygular var. Efendim saygı ve hurmetlerimle. Eski Milli Guresçi Polat Aydın 20/09/2007

Sevgili sulobanlılar. Ben eski Milli güreşçi Polat Aydın. Siz sayın köylülerimi sanal ortamda tanımaya çalışıyorum. Bazı gençler sağolsunlar. Kendilerini tanıtıyorlar. Ben de memnun oluyorum. Ancak birisi varki tanışma isteğime cevap vermedi. Kesinlikle art düşüncem olamaz ve olmamıştır. Soyadı nedeni ile belki akraba çıkarız diye tanışma isteğinde bulundum. Aldıım cevap beni üzdü. Ben seni tanımıyorumki dedi. Öylece olay kapandı. Ama merakya bu. Erol Levent isimli bu vatandaşı tanımak istiyorum. Sadece kimlerden olduğunu bilsem yeter. Bilenlerin bilgilerine sunarım. Polat Aydin 26.08.2007

Neye isyanım var bende bilmiyorum. Ama isyanım olduğunu biliyorum. Çok oldu sılamdan ayrılalı. Bir geçim yarışı içine girdik. Yetmezmiş gibi birde sorumluluk yüklendik. Ulusal güreşçilik. Boyumuzu aşan bir durum. Ancak sevenlerim sayesinde bir yerlere kadar geldim. Şöyle ki ben olmadığım halde sılamda yapılan festivallerde ismim anılır oldu. Ancak ben sevenlerimden neden uzaktayım? İşte sorun bu. Yılarca koşturdum. Kendi imkanlarımla didindim. Ancak Suloban’ıma bir kulube yapamadım. Sebebi açık. Ben olmadık yarışın içindeydim. Geriye bir şey kalmadı. Vesselam elimden tutanda olmadı. Sadece iki el birbirine değdi. Ses çıktı. Alkış sesi. Başkası cırcır böceği misali oldu. Sadece emeklilikle kala kaldım. Emekli olunca hizmet edilmez mi? Ama bunu hizmete çevirmek için kapı açılmalı. Kim? Nasıl? Niye? Alkış yetmez mi? Yani ben Şavşat’ ıma güreşte hizmet edemezmiydim? Şavşat’ ı yönetenler böyle bir olanaktan uzakmıydılar? Ben sılam için yanarken yılların birikimide benimle yok olacak sanırım. Eski Milli Güreşçi Polat Aydın.

SEVGİLİ ŞAVŞAT"LI HEMŞERİLERİM. BAYRAMINIZI TEBRİK EDİYORUM. NİCE BAYRAMLARA. FELAKETLERDEN UZAK. SAĞLIK VE MUTLULUKLARLA. POLAT AYDIN

SEVGİLİ HEMSERİLERİM. KURTULUS GUNUMUZ VE YURDUN HER KOSESİNDEKİ ETKİNLİKLERİMİZ KUTLU OLSUN. POLAT AYDİN

ZAMAN DEĞİRMENİ GÖREVİNİ EKSİKSİZ YAPIYOR. GEÇTİĞİNİZ SENE DAHA DÜN GİBİ.
AMA NÖBET ÇOKTAN DOLMUŞ. YARIN SON GÜN. BAŞKA BİR YIL DEVİR ALACAK. DEĞİRMEN HİÇ DURMUYOR. ÖĞÜTÜLEN YILLARA RAĞMEN TÜM HEMŞERİLERİME GÖREV ALAN YILDA : ASAĞLIK, SELAMET, BEREKET VE HUZUR DİLİYORU. KAZASIZ, SAVAŞSIZ BİR SÜREÇ OLSUN. SAYGI VE SEVGİLERİMLE.

BİZİM YENİ YIL KUTLAMASI NASIL İDİ?
1958-1963 yıllarına baktığımızda: Ben ilkokul öğrencisiyim. Köy çocuğuyum. Ailem çiftçilik yaparak yaşamını idame ettiriyor. Her aile ferdinin yaptığı görev var. Mevsim kış.
Hayvanların beslenmesi, hayvan barınaklarının temizlenmesi, odun çıra v.s. gibi uğraşlar
var. Bana düşen vazifelerde ayak işleri. Çıra ile ışık tutmak, hayvanların yiyeceklerini takip
etmek, odun çıra taşımak, neker kırmak su taşımak gibi morbetlik işler. Çiftçinin atı, öküzü,
ineği, koyunu, keçisi, kedisi köpeği mutlaka vardır. Olmazsa olmaz. İşte asıl mevzu burada.
Çiftçi işlerini her günü adeta nakarat gibi tekrarlar. Arada bazı önemli günler gelir. Ge-
leneklere göre o günleri kutlar. Unuttuğum ve anımsayamadığım ayrıntılar varsa lutfen hoş
görün.
Yeni yılın birinci günü sabah erkenden davranılır. Hemen barınaktaki en sevimli koyun
evin mutfak ve de devamlı oturulduğu bölümüne getirilir. Ona ekmek verilir okşanıp sevildik-
ten sonra yine barınağına götürülür.
Malum, koyun: Etinden, sütünden. Yapağısından, derisinden, kuzusundan, derisinden,
gübresinden hatta kemiğinden bile faydalandığımız bir hayvandır. Dolayısı ile hem kolay bakılıp beslenebilen, hemde ekonomiye katkısı çoktur.
Yılbaşında yeni yıla bolluk ve bereketle girelim diye, koyun tarafından ev ziyaret ettirilmiş olur. Koyunun ayağı iyi gelirmiş geleneği yaygındır. Koyunu olmayanlar ne yapar-
dı? En sevimli hayvanı veya sevdiği insanı bir kandırmaca ile o gün evlerine ilk ayak basan
olmasını sağlarlardı. Bazen işler ters gider. En sevmediğiniz bir komşu yada akraba çıka ge-
lir. Geleneğe göre işler bozuk diye düşünülürdü. Bu yaşanmışlık biz çocuklar arasında ballandıra ballandıra anlatılıp giderdi. Bugünki muhabbetlerin hiçbiri yotu. Radyo bile yotu
desem ne dersiniz?
Daha sonraları köyümde yeni yıla nasıl girilir bimem. İnanın. Çünkü: 1963 ylından
sonra köyümde yeni yılı hiç yaşamadım.Kimbilir belki değişmiştir.
Ben kutlamalar yozlaşmış olmasına rağmen siz tüm Şavşat’lılara, Pınarlı köyü halkı koşularıma... sağlıklı, huzurlu, barış içinde bol kazançlı bir yıl temenni ediyorum. Polat Aydın 31/12/2007