Bütün sulobanlılara selamlar .

KAHVECİoğuları’nın eniştesi

GÜMANETTİN ŞEKER (KUÇENLİ)

Yollarınız yapıldımı?

SULOBANİN NUFUSUNUN ÇOK OLMASINA RAĞMEN SİTEYE ZİYARETLER FAZLA DEGİL. UMARIM BUNDAN SONRA ARTAR.BU ARADA DABASURUL BÖLÜMÜNÜDE ZİYARET EDİN. DADBASURULDAN NURULLAH

BÜTÜN KÖYLÜLERİMİN YAKLAŞAN YENİ YILINI EN İÇTEN DİLEKLERİMLE KUTLARIM VE HAYIRLARA VESİLE OLMASINI TEMENNİ EDERİM...

 

Neye isyanım var bende bilmiyorum. Ama isyanım olduğunu biliyorum. Çok oldu sılamdan ayrılalı. Bir geçim yarışı içine girdik. Yetmezmiş gibi birde sorumluluk yüklendik. Ulusal güreşçilik. Boyumuzu aşan bir durum. Ancak sevenlerim sayesinde bir yerlere kadar geldim. Şöyle ki ben olmadığım halde sılamda yapılan festivallerde ismim anılır oldu. Ancak ben sevenlerimden neden uzaktayım? İşte sorun bu. Yılarca koşturdum. Kendi imkanlarımla didindim. Ancak Suloban’ıma bir kulube yapamadım. Sebebi açık. Ben olmadık yarışın içindeydim. Geriye bir şey kalmadı. Vesselam elimden tutanda olmadı. Sadece iki el birbirine değdi. Ses çıktı. Alkış sesi. Başkası cırcır böceği misali oldu. Sadece emeklilikle kala kaldım. Emekli olunca hizmet edilmez mi? Ama bunu hizmete çevirmek için kapı açılmalı. Kim? Nasıl? Niye? Alkış yetmez mi? Yani ben Şavşat’ ıma güreşte hizmet edemezmiydim? Şavşat’ ı yönetenler böyle bir olanaktan uzakmıydılar? Ben sılam için yanarken yılların birikimide benimle yok olacak sanırım. Eski Milli Güreşçi Polat Aydın.

KÖYÜMÜZÜN DEĞERLİ BÜYÜĞÜ KERİM AMCAYA ALLAH’TAN RAHMET AİLESİNE BAŞSAĞLIĞI VE SABIR DİLİYORUM.
MEKANIN CENNET OLSUN KERİM AMCA

Ben mehmet ramazan beşli solabanlıyım uzun zamandır siteden ayrı idim şavşatıma sulobanıma beni tanıyan herkese kucak dolusu selamlar. Bana ulaşmak isteyen olursa siteden yada mehmet_besli1973@mynet.com saygılar

BİZİM YENİ YIL KUTLAMASI NASIL İDİ?
1958-1963 yıllarına baktığımızda: Ben ilkokul öğrencisiyim. Köy çocuğuyum. Ailem çiftçilik yaparak yaşamını idame ettiriyor. Her aile ferdinin yaptığı görev var. Mevsim kış.
Hayvanların beslenmesi, hayvan barınaklarının temizlenmesi, odun çıra v.s. gibi uğraşlar
var. Bana düşen vazifelerde ayak işleri. Çıra ile ışık tutmak, hayvanların yiyeceklerini takip
etmek, odun çıra taşımak, neker kırmak su taşımak gibi morbetlik işler. Çiftçinin atı, öküzü,
ineği, koyunu, keçisi, kedisi köpeği mutlaka vardır. Olmazsa olmaz. İşte asıl mevzu burada.
Çiftçi işlerini her günü adeta nakarat gibi tekrarlar. Arada bazı önemli günler gelir. Ge-
leneklere göre o günleri kutlar. Unuttuğum ve anımsayamadığım ayrıntılar varsa lutfen hoş
görün.
Yeni yılın birinci günü sabah erkenden davranılır. Hemen barınaktaki en sevimli koyun
evin mutfak ve de devamlı oturulduğu bölümüne getirilir. Ona ekmek verilir okşanıp sevildik-
ten sonra yine barınağına götürülür.
Malum, koyun: Etinden, sütünden. Yapağısından, derisinden, kuzusundan, derisinden,
gübresinden hatta kemiğinden bile faydalandığımız bir hayvandır. Dolayısı ile hem kolay bakılıp beslenebilen, hemde ekonomiye katkısı çoktur.
Yılbaşında yeni yıla bolluk ve bereketle girelim diye, koyun tarafından ev ziyaret ettirilmiş olur. Koyunun ayağı iyi gelirmiş geleneği yaygındır. Koyunu olmayanlar ne yapar-
dı? En sevimli hayvanı veya sevdiği insanı bir kandırmaca ile o gün evlerine ilk ayak basan
olmasını sağlarlardı. Bazen işler ters gider. En sevmediğiniz bir komşu yada akraba çıka ge-
lir. Geleneğe göre işler bozuk diye düşünülürdü. Bu yaşanmışlık biz çocuklar arasında ballandıra ballandıra anlatılıp giderdi. Bugünki muhabbetlerin hiçbiri yotu. Radyo bile yotu
desem ne dersiniz?
Daha sonraları köyümde yeni yıla nasıl girilir bimem. İnanın. Çünkü: 1963 ylından
sonra köyümde yeni yılı hiç yaşamadım.Kimbilir belki değişmiştir.
Ben kutlamalar yozlaşmış olmasına rağmen siz tüm Şavşat’lılara, Pınarlı köyü halkı koşularıma... sağlıklı, huzurlu, barış içinde bol kazançlı bir yıl temenni ediyorum. Polat Aydın 31/12/2007

İki damla goz yasi. Yad eder, gecmisi, cocuklugumuzdaki kurban tikesini. Sonra dalarsin icinden cikamayacagin sonsuzluga. Benim gibi yetinirsin sitelere kutlama mesajlari yazmaya. Umarim bundanda geri kalmayiz. Bu vesile ile Sevgili hemserilerimin kurban bayramini en samimi duygularimle kutluyorum. Nice bayramlara. Polat Aydin 17/12/2007

Suloban köyünün öğretmenlik mesleğine sıkı bağli ve bizzat bu meslekten emekli meslaktaşım. Sevgili İlhan Beşli ağabeyimiz bayramla birlikte başarılı bir kalp ameliyatı geçirmiş bulunuyor. Kendisine acil şifalar diliyorum. Ancak çok üzüldüğüm birşey varki o da: Hastahaneden taburcu olduktan sonra duymuş olmamdır. Kendileri ben trafik kazası geçirdiğimde refakatçı olarak ilk gece yanımda kaldılar. Kesinlikle unutmuş değilim. Nankörlük edemem. Şu an kendimi mi? Yoksa Düzeni mi suçlayacağım bir türlü bilemiyorum. İlhan bey altun gibi bir kalbi var. Beni af ettiğini biliyorum. Ancak kendimi sorgulamaktan geri alamıyorum. Bir yerlerde kesk veya kopukluk var. Ama nerede? Sayın İlhan Beşli Ağabeyim. Eğer bu mesajı okuma şansın olursa biki ziyaretine geldiğimde çok eziklik yaşadım. Sana tekrar tekrar acil şifalar diliyorum. Polat Aydin 28/10/2007

Sevgili hemserileri. Tum ictenligimle Kadir gecenizi kutlarim. Hyirlar getirir isallah.
Polat Aydin 07/05/2007

Suloban koyu sakinlerinden Safure Yildiz halamiz hakkin rahmetine kavusmus. Merhumenin kendisine Allahtan rahmet, geride biraktığı sevenlerine ozellikle cocukluk arkadasim Osman Yildiz’a sabirler dilerim.
Sayin Yildiz ailesi ictenlikle acinizi paylasiyorum. Allah yattigi yerde utandirmesin. 24.09.2007
Polat Aydin

Köyümüz (Suloban) eşrafından Enver Bilir amca: Oğullarına ; Vali ve Hakim isimleri koyar. Aslında çok anlamlıdır, bu isim koymalar. Enver amca çok mert, cesur, yılmayan, bedenen çok çalışan birisi olarak kafamda yer etmiştir. Hiç kimseye muhtaç olmadan geçinip gitmiştir. Çocukları da okusun ve adlarına layık seviyelere gelsinler istemiştir. Amaç esasında böyledir. Ancak Enver amcanın kızı okumuştur. Erkek çocukları ise okumadılar. Geçimlerini geleneklere bağlı olarak sürdürdüler. Yani baba mesleğine devam. Hal böyle olunca da: Çiftçinin başına gelenler bu kardeşlerimizin başına da gelmek zorunda. Geçim kolay mı? Hakim kardeşimiz birgün orman suçu nedeni ile orman memurları tarafından mahkemeye verilir. Günü gelince Şavşat adliyesinde dava başlar.

-Yargıç: Adınız nedir?
-Davalı : Hakim Bilir diye cevaplıyor.
-Yargıç : Ben nerden bileceğim? Diye kızıyor.
Bağırıp çağırmaya devam ederken. Yargıç :
Hatta seni hapse atarım. Yargıçla dalga geçilirmi?
-Davalı şaşkın. Çünkü doğruyu söylemektedir.
-Salondan birisi: Sayın yargıcım: Bu gencin adı Hakim, soy adı Bilir efendim.
-Yargıç : Şaşa kalır. Demek senin adın Hakim? soy adın Bilir? Öyle mi? Yoksa hakim nerden bilsin?
28.07.2007 / Polat Aydin

Siz güler yüzlü iseniz, gülüyorsanız etrafınızdaki herkes güler.
Ancak ağlamak hep yalnız başınadır. Öyle ise sırtını sağlam bir yere yaslaki dimdik durabilesin. Demiş deyici. Kıssa’dan hisse dileği ile: Sayın hemşerilerim kandilinizi tebrik ediyorum. 20.07.2007
Polat Aydın

Sevgili Şavşatlılar. Bütün emek sizin ellerinizle, aklınızla ve düşünce gücünüzle sağlik bulur.
Neme lazımcılığı bırakıp aklı selim olmanın tam zamanıdır. Lütfen, başıboşluklara son verelim. Birlik ve beraberlik zamanıdır. Gelenek, görenek ve buna paralel bütün değerlerimizi zorlayarak Şavşat’ımıza sahip çıkalım.
Tüm Şavşat’ı ve halkını seviyorum.

18/07/2007
Polat Aydın

Ben sulobanliyim ama oralara coğ hesratlandım. Gedamiyerğta. Uzağlardayuğ. Gedanlar fena şansli valla bu sitele özlemimizi giderduğ. Sağolun herkes allaha emanet olsun inegölden Göksel Kiliç emin ağagil bilirsuz...