Mehdi Bektaş, “Kürt Sorununda Dayatma Barış mı Savaş mı” adlı bu çalışmasıyla Kürtlerin tarihine, coğrafyasına, diline, kültürüne, mücadelesine, dününe ve bugününe nesnel bir bakış sunuyor.

Kürt sorunun çözümüne yardımcı olur düşüncesiyle tarihin derinliklerine iniyor; 1514 yılında Amasya’da İdris-i Bitlisi’nin aracılığıyla Osmanlı Padişahı Yavuz Sultan Selim ile Kürt Beyleri arasında yapılan anlaşmanın, 1839 Tanzimat Fermanı’yla eyalet sisteminden vilayet sistemine geçişle bozulmasına; Cizre-Botan Beyi Bedirhan’dan Barzani’ye, Alişir (Alişer)’den Seyit Rıza’ya kadar Kürt beylerinin tutumlarına; Jön Türklerin, İttihatçıların, Kemalistlerin, Sosyalistlerin Kürtlerle ilişkisine; Kürdistan (Kürt) Teali Cemiyetinin faaliyetlerine; feodal düzene, şekavete, tedip ve tenkile, direnmeye, direnişin kırılmasına dikkati çekiyor; 1921 Koçgri, 1925 Şeyh Sait İsyanları ile 1937-1938 Dersim harekâtına kadar pek çok olayı inceliyor.

Kürtlerin FKF ve TİP’le siyasallaşmasına, 12 Mart ve 12 Eylül süreçlerinde DDKO’dan PKK’ya kadar örgütlenme uğraşlarına; 15 Ağustos 1984 Eruh ve Şemdinli baskınıyla PKK’nın silahlı eyleme geçişine; güvenlik güçlerinin iç ve dış operasyonlarına; on binlerce insanın ölümüne yola açan silahlı çatışmalara, sınır ötesi harekâtlara, fiyaskoyla biten Kürt açılımına bakıyor; toplumda oluşmaya başlayan duygusal yarılmaya, ayrışmaya dikkati çekiyor; bir arada yaşamanın zorluğunu ve zorunluluğunu anlatarak, silahlı mücadelenin çözüm olmadığını belirterek barışı vurgu yapıyor.