Dostlar, başımızda kara duman var
Yerler bozbulanık gökler bambaşka
Mutluluğu kör şeytandan uman var
Daldan yeşil uçmuş kökler bambaşka

Mana mahküm olmuş hırs ile kine
Namuslu kahrolmuş pisipisine
İtibar kalmamış insan ehline
Açlar hep sersefil toklar bambaşka

Bir zaman göklerde güneş, ay bizken
Ufka bayrak bayrak renkler çizerken
Ekmekten mübarek sudan azizken
Şimdi sesler kısık sözler bambaşka

Bilgi serap gibi içimde sancı
Nefsane girdaplar boğmuş inancı
Edebe, ahlaka hükmetmiş yancı
Kabuklar tamtakır özler bambaşka

Menfaat köşeyi bucağı tutmuş
Şerefsiz olanlar şerefi yutmuş
Dost dediğin gitmiş dostu unutmuş
Kalpler can çukuru yüzler bambaşka

Uykular asırlık duygular cüce
İnsan hasret kalmış bedensel güce
Ne zaman mukaddes, ne mekan yüce
Erenler körkütük hazlar bambaşka

Baksan belli değil yar ile ağyar
Ne aşkta şefk kalmış ne meşkte tat var
Günahlar çoğalmış çekmiyor kantar
Görüşler anlamsız gözler bambaşka

Umut tutsak, huzur demir kafeste
Dertler afiyette can son nefeste
Ne sözde şiir var ne sazda beste
Sesler sessiz kalmış tizler bambaşka

Varlıklı düşkünü sorup gözetmez
Kalemler hukuktan satır söz etmez
Bu sarhoş düzene akıl sır yetmez
Nağmeler notasız sazlar bambaşka

Haksızlığın adı olmuş uygarlık
Haklının elinden alınmış varlık
Belli ki dünyada bitmiş insanlık
Tavırlar olumsuz pozlar bambaşka

Ne başımız belli ne başkanımız
Zehir zıkkım ile donmuş kanımız
Yoksulluk yüzünden çıkmış canımız
Eller titrek olmuş dozlar bambaşka

Dünya zalimleşmiş, ahali sersem
Bana deli derler ısrar edersem
Bilmem ki bu sırra ben nasıl ersem
Yolları yol değil izler bambaşka

Murat Demir