Yürüyemiyorum işte yürüyemiyorum
Tutmuyor ki ayaklarım
Yığılıp kalıyorum ortalık yere
Annem dedem bir de ben
Üzülüyoruz hepimiz
Dedem işe gidiyor da
Annemle ben kalıyoruz ikimiz
Annem cılız annem yorgun
Gücü de yetmiyor işi de bitmiyor
Beni de kaldırıp yürütemiyor
Bırakamıyor beni yalnız başıma
O yüzden gidemiyor komşularına
Ben yürüme özürlüyüm ya
Annem de öyle sayılıyor ha

Ey elinden bir şeyler gelenler
Siz daha özürlüsünüz
Bir adım bile yürümüyorsunuz bana
Ben yürüme özürlü siz yardım özürlü
Ben özürlü siz kabahatli

Duyamıyorum işte duyamıyorum
Ses yazmıyor kitabımda
Kuş ötmüyor su akmıyor kulağımda
Ağlamnın sesi nasıl gülmenin sesi
Nasıl türkü söylüyor komşumuzun radyosu
Duymak istiyorum konuşulanı
Anlamak istiyorum söylenenleri

Ey elinden bir şeyler gelenler
Siz benden de özürlüsünüz
Duyuyorsunuz fakat anlamıyorsunuz
Ben duyma özürlü siz duymama özürlü
Ben özürlü siz kabahatli

Göremiyorum işte göremiyorum
Çiçek kaç renk kardeşim ne kadar güzel
Annemin yüzü güneşten daha mı parlak
Mahallemiz temiz mi yolumuz dik mi
Farklı mıdır gündüzlerden geceler
Merak ediyorum televizyonu
Tırnak makasını saç tokasını
Çamaşır makinesi nasıl yıkıyor
Asansör katları nasıl çıkıyor

Ey elinden bir şeyler gelenler
Ben görme özürlü siz görmeme özürlü
Bakıyorsunuz da görmüyorsunuz
Ben özürlü siz kabahatli
Okuyamıyorum işte okuyamıyorum
Hiçbir yazılanı okuyamıyorum
Okuluna gidememişim özürlülerin
Sizin en iyi dostunuz kitaplarınız
Bana darg2in gibiler yabancı gibi
Ama ben okuyabilirmişim
Elimden tutan olsaymış

Ey elinden bir şeyler gelenler
Duyun bizi görün bizi
Işık olun gözümüze kalem olun elimize
Ayağımız yürüsün kulağımız çınlasın
Anlamayan anlasın okumayan okusun