Issız gecelerde yaşadım yalnızlığı
İlk acımı ayrılırken yaşadım
Daha sonrası ise boş
Yaşarken ayrılık acısı
Ölümden bile zor
Umutlarımı çoktan kaybettim
Sonrası ise koca bir boşluk
Rüzgarsız havaları beklerken
Fırtınalara tutuldum
Nasıl bir sevgiydi bu
Anlayamadım
Uğruna döktüğüm gözyaşlarımdan
Büyük bir deniz yarattım
Yalnızlığıma, ayrılığıma
Bir sebep ararken
Yoktu bulamadım
Bıraktım artık hayatı akışına
Vazgeçtim mücadeleden
Adını bile koyamadığım
Yalnızlığı rafa kaldırdım...