Şavşat ve Kültür-Sanat Şiirler

ZOR GELİR BANA

Ali Osman Yıldız

ZOR GELİR BANA,

Yalanla dolanla karnı doyunca
Kendini beğenmek, zor gelir bana,
İnsanlık aradım, hayat boyunca
Geçti gençlik çağım, zor gelir bana.

Beni bende bulamadım öz için
Kalp kırılır bir ufacık söz için
Yıkarım dünyayı seven göz için
Zaman geldi geçti, zor gelir bana.

Dostları ağlarken, oturup gülmek
Nifak tohumunu gençlere serpmek
Menfaat uğruna el etek öpmek
Bir turlu yapamam, zor gelir bana.

Sahte göz yaşıyla, o ağlamaklar
Allı morlu tanınmıyor yanaklar
Bulunmaz ki öpülmeyen dudaklar
Kız oğlan kız demek, zor gelir bana.

Sıla dedim nerde baba ocağı
ALLAH diye kim dikecek bayrağı
Özelleştirme ile şehitler toprağı
Ecnebiye satmak, zor gelir bana.

Kimler zengin oldu kimler götürdü
Banka kurup kim çuvalla götürdü
Yoksa bu ülkeyi köylü bitirdi
Yardım kuyrukları, zor gelir bana.

Gerçek yok ki, bunlar hayal zengini
Gülerler, dürüstçe versen vergini
İthal edilenler, vatan haini
Kurtarıcı demek, zor gelir bana.

Örümcek, Balina isim kalmadı
Eve götürecek cisim kalmadı
Dar ağaçlar hazır sicim kalmadı
Afla salıvermek, zor gelir bana.

Herkes vatanperver, şehit torunu
Hırsızlar buluyor, kaçma yolunu
Hesap sormuyorlar, yokmuş kanunu
IMF yasası, zor gelir bana.

Burdan girer, öte yandan çıkanlar
Özel diyet hastanede yatanlar
Pişman olmuş bu vatanı satanlar
Ona özel kanun, zor gelir bana.

Dünya milenyum da, aç kalan bizler
Düzelmez bu ülke, bitmez krizler
Vurguncu akıllı, bizler kerizler
Yasada boşluk var, zor gelir bana.

Ne sen sor halimi, ne ben sorayım
Gel benim yanıma dostun olayım
Kalleş insanları, nasıl seveyim
Namerde merhaba, zor gelir bana.

Kaderin Feryadi, tanımadılar
Manevi duygunu anlamadılar
Gülenler, doğarken ağlamadılar
Ölürken ağlamak, zor gelir bana.
31.ARALIK.2001



MADDİYAT,


Ne yapsak ne etsek gitmez akıldan
Çenemizi yordun yeter maddiyat,
Ellere giderde gelmez yakından
Babamı diyorsun ele maddiyat.

Sohbetler başlanır biter seninle
Gece rüyalara yatar seninle
Zenginler haksızı tutar seninle
Unuttu fakirler seni maddiyat.

Herkes birbirinin sırtına binmiş
Üç beş lira için dostluklar bitmiş
Kardeş,arkadaşlık o ne demekmiş
Dostu düşman ettin, şimdi maddiyat.

Hak edene gelmiyorsun nedense
Garipleri sevmiyorsun nedense
Hortumcuya gidiyorsun nedense
Civan’a Edes’e kardeş maddiyat.

Manevi duyguyu tek tek öldürdün
Ümit dedik, ne öldürdün güldürdün
Kimin kasasına girip doldurdun
Bizim ceplerimiz delik maddiyat.

Öyle işledin ki damarımıza
Hor gözle baktırdın diyarımıza
Küfür eder olduk ecdadımıza
Dinimize bile girdin maddiyat.

Hangi yana dönsem gördüm izini
Bulsam kör edecem iki gözünü
Evlat bile dinlemiyor sözünü
Babaya saygıyı aldın maddiyat.

Ben Garip Feryadi sevmedim seni
Düşkünün yanında görmedim seni
Nefret ediyorum övmedim seni
Bir gün çalacağım yere maddiyat.

02.04.2003

Bu İçerik 207 Kez Görüntülendi

Kültür Şiirler Üye Listesi