Öncelikle bütün milliyetten halkların kardeşliğinin temel felsefem olduğunu vurgulayarak söze başlamak istiyorum. Bu yazıyı yazmamı sağlayan Sayın Arda ŞAHİN'e teşekkürü bir borç bilirim. Burada bir tarihçi ve öncelikle de bir insan ve yurttaş olarak olaylara baktığımı ve bu çerçevede türkiyenin cumhuriyet tarihi arifesi ve ve cumhuriyet tarihi içerisinde geçen olaylara ve ülkede bulunan etnik toplumlara ilişkin değerlendirmelerimi sizlere sunduğumun bilinmesini istiyorum. Uluslaşma bir süreci ifade eder ve o ulusun burjuva sınıfının temel ideolojisi olarak tezahür etmesi ülkenin iktisadi seviyesiyle ve dünya konjoktürüne bağlı olarak şekillenir. Bir başka ulusun burjuvazisinin boyunduruğu altında olan ulusların, iktisadi gelişme süreçlerine bağlı olarak etnik sorunlar baş gösterir. Sürecin durumunu o ülkenin ekonomik, sosyal, kültürel durumları ve dünya ile ilişkileri irdelendiğinde anlamak mümkündür. Bugün itibariyle baktığımızda türkiyenin dünya ile ilişkisi ve kendi iç ekonomisi, sosyal yapısı, etnisite zenginliği ve kültürel özellikleri bize açıkça şunu söylemektedir. Bu ülke tarihsel kökleri ve batı ile doğu arasında yaşanan büyük karşılıklı göç dalgaları nedeniyle kültürel ve etnisite anlamında bizlere çok zengin bir miras bırakmıştır. Osmanlı imparatorluğu her ne kadar doğu kültürünü batıya karşı taşımışsa da batı kültürü içinde zamanla eriyerek batıya entegre olmuş ve hatta batılılaşmış bir kültürün parçası haline gelmiştir. Cumhuriyet tarihini başlatan Mustafa KEMAL ve takipçisi kemalistlerin "Muassır medeniyet" diye tabir ettikleri batılılaşmaktan başka bir şey değildir. Ermeniler ve Rumlar Anadolu coğrafyasında Osmanlı tarihinin başlangıcı itibariyle Osmanlı tarihinin içinde varlık olagelmiş etnik toplumlardır. Ekonomik anlamda; gerek feodal gerek ticari ilişkiler çerçevesinde Osmanlı ekonomisinin önemli parçalarıdırlar. Kültürel ve dinsel anlamda ise batı ile ilişkileri biraz daha yakındır. Kürtler feodal yapıları ve dinsel bağları ile Osmanlı içinde yüzleri doğuya dönük ve güneydeki islam etkisini üzerinde yoğun taşıyan bir etnik topluluktur. XX.Yüz Yıl bu üç etnisite üzerinde kemalistlerin ve kemalistlerden önce ancak kemalizmin kaynağı ittihat ve terakkici hareketin 2. Meşrutiyetle birlikte iktidar olması ile ortaya çıkan politikalarını iyi analiz etmemiz durumunda görülen odur ki; Neolitik çağdan bu yana bu coğrafyaya yerleşmiş medeniyetlerin torunları, Son yüzyılımızda ittihat ve terakkici; özünde ise türkçü akımın politikalarının mağdurları olmuşlardır. Ermeni Kırımı 2. Meşrutiyet yılları içinde yaşanırken Kemalist iktidarlı yıllar (cumhuriyet halk fırkalı yıllar) Rumların mübadele edilmesi ve çok sayıda kürt isyanının kanla bastırılmasının sağlandığı dönemlerdir. Dolayısı ile kürtleri Ermeni ve Rumlardan ayıran tek olgu dinsel paydayı türkler ile birlikte taşımalarıdır. Bunun dışında aynı politikaların mağdurları olarak Ermeni ve Rumlarla aynı kaderi paylaşmışlardır. Birde bu misak-ı milli sınırları içerisinde bu üç etnik toplumun dışında kalan sayıları, nicelikleri ve dinsel, mezhepsel, kültürel farklılıklarıyla çok sayıda etnik topluluklar varki bunlara karşı izlenen politika azınlıkta kalmaları sebebiyle ve baskıcı rejim tarafından kolaylıkla manipüle edilmeleri ve asimilasyona tabi tutulmalarına olanak sağlamıştır. Bütün bu uygulamaların ve şu an sonuçlarıyla yüzleştiğimiz mevcut durumun müsebbibi ve mimarı CHP dir. Sol, asla ırkçı poltikalara dayanak alarak asimilasyon uygulamaz. Bugün ortaya çıkan faili meçhul cinayetlerin arkasında olan Ergenekon diye tabir edilen yapılanmaya CHP'nin sahip çıkması ve "Dersimde Analar ağlamadımı" itirafında bulunan CHP li Öymen gerçeği Türk Şövenizminin faşist karakteridir. Kendisini sol diye yıllarca bu halka yutturan CHP yi teşhir etmek ve bu şoven yüzünü açığa çıkarmak sol adına ve bu halk için yapılabilecek en önemli ve en büyük iyilik olacaktır. 1968 de işçi partisi gerçeği irdelendiğinde bile CHP yi anlamak mümkündür. Bu ülkede hiç bir CHP iktidarına askeri darbe yoktur. Atatürk ordunun komutanıdır, İsmet İNÖNÜ de öyle. Darbeleri de yapan ordudur. CHP Atatürk'ün partisidir. Ordu ve CHP Kemalizmi savunan iki kurumdur. Ve hiç bir solcu seçenek olarak CHP'yi öne sürmemelidir. Elbette Osmanlıcı geleneği temsil eden AKP'de doğru adres değildir. Adres yeni bir sol cephedir. Darbe karşıtı, sömürü karşıtı, feodalizme ve her türden gericiliğe karşı duran anti-faşist, demokrasiyi, insan haklarını, sosyal, ekonomik, etnik bakımdan barışı ve eşit temelde kardeşliği savunan bir hattı savunan her milliyetten halkın cephesinin yolunu açan güzergah adresimiz olmalıdır. CHP gerçekte sol ve demokrasi için bir adres değildir. CHP tabanındaki halkı soyutladığınızda ve programındaki sahte söylemleri bir yana bıraktığınızda sol değildir. Solu manipule eden şoven yapılanmadır. Özellikle son yıllarda ortaya koyduğu statükocu polikalarla "Sol"a en uzak parti CHP'dir. Ve bu halkın sola bakışında negatiflik oluşturulmasında ana sebep CHP ve onun politikalarıdır. Şoven popülizmi CHP'yi faşizm ve şeriat arasına sıkıştırmıştır. On yıllardır kendimizi, CHP seçeneğine mecbur hissetmemiz, çok renkliliğimizi mermerleştirmeye çalışmış CHP politikaları dolayısıyla halkımızın önemli kesimlerinin islamcı partilere yönelmesine ortam hazırlamıştır. Ve dikkat ederseniz askeri darbeler, 1961 Demokrat Parti, 1971 ve 1980 içinde nurcuların yoğun olarak yer aldığı Adalet Partisi dönemlerinde gerçekleştirilmiştir. "Şeriat gelecek, teokratik düzene doğru gidiyoruz" kaygılarını besleyen CHP'dir ve onun sözümona Laiklik adına yapılan propagandasıdır. Evet AKP den hiç bir solcu sivil bir anayasa beklentisi içinde değildir. Ama sivil bir anayasa talebine bile kuvvetle karşı çıkan CHP den ise 12 eylül 1982 Askeri cunta anayasasını çöpe atacağı ve böyle bir sivil anayasa getireceği beklentisine kapılmak ise solculuk değil bence safdillikten başka bir şey değildir. Solu kendi solumuzu yeniden kurmalıyız. Solun güçlenmesi CHP nin teşhirinden geçer. Elbette CHP içinde ve tabanında yer alan laiklik söylemine ve şeriat korkusuna sığınarak dumura uğramış diğer etnik kesimlere düşmanca bakmayan çok sayıda insan vardır. Ama CHP nin cumhuriyet tarihi boyunca izlediği politikaları göz ardı ederek CHP ye bakılmamalıdır. Ne AKP-MHP, Ne CHP... Gerçek Sol ve Sol Emek Cephesinin yaratılması temel sorunumuzdur ve olmalıdır...