Bizim köyde ortaokulda okuyanların unutamayacağı öğretmenlerden biri olan değerli Ercan Yılmaz öğretmenimiz, bir gün bir arkadaşıyla avlanmak için ormana giderler. Ormana gidince iki avcı öğretmen de ayrı kollardan gezmeye başlarlar. Biraz gezdikten sonra Ercan Hoca’nın olduğu taraftan bir bakımcı gelir. Ercan Hoca bakımcıyı görmüş ama bunu arkadaşına belli etmemiş. Bakımcının ayak seslerini duyan arkadaşı, Ercan Hoca’ya seslenir: Ercan Bey Ercan Bey bişe galiyer yan tereften aviya benzar sesi. Ağaçları kıra kıra galiyer. Ercan Hoca bakımcıyı gördü ya rahat bir şekilde arkadaşına bağırır: Benim aviynan işim olmaz bana tavşani göstar tavşani.