Birgün Yukarı mahalleli Enver Kalın’ın hanımı Emine abla Kilisanın ardında mal otariyormuş. Dolaşırken gözüne kuru bir ağacı kestirmiş bunu birara kesip eve götüreyim diye düşünmüş. Sonra insanlar çekilip ortalık sakinleşince dehresini almış ağacın yanına gitmiş tam ağacı kesecek birden bir ıslık sesi duymuş , kafasını kaldırmış tam karşısında orman bakım memuru duruyor. Kadın ne yapacağını şaşırmış bakımcıya bakarak ‘olaa’ demiş.