Bu mesaj bir yanı ile bilgi düzeltme ve bir anlamdada Nusret Erişti ye yanıt mesajıdır. Hemşerimizin mesajında bilgi yada bilgilendirme yanlışı var. Ermeni ve Gürcü birlikler tarafından boşluğun doldurulması ile başlayan bir süreçten bahsediliyor. Şöyle :

"Yerli halk, bu yıllarda çok mücadele etti ve çok da meşakkat çekti. Bu tarihlerde yine kaçakaç denilen göçler oldu."

Kaçakaçlık göç süreci değildir. Göçetmemedir hatta. Toprağından ayrılmama ama saklanma anlamına gelir. Kaçakaçlık ve Göçler uzun Çarlık Rusyası işgali döneminde oluşan bir durumdur. Kendiliğinden boyutuna rağmen Teşkilatı Mahsusanın insiyatifi bu süreçlerde zaman içerisinde giderek belirleyici olur. Şavşat açısından 40 yıla yakın Çarlık işgali dönemi yeknesak baskı süreci değildir. 1914-1917 yılları Şavşat ve bölge için çok ağırdır. Daha önce büyük müslüman Gürcü göçü sürecini atlamamak şartıyla. Buda doğrudan Şavşatla ilgili değildir. Gürcülerin Savaş sonunda Çarlık yönetimi yıkılınca kısa süren yönetimi ise yerli halk açısından herhangi bir baskı getirmemiştir. Bu bilgilendirme doğru değil. Bu dönemin kaçakaçlık ve göçlerle ilgisi kurulamaz.

Kısa süren Gürcü yönetimi verilen nota ile de Şavşat ın boşaltılması ile sona ermiştir. "Kurtuluş" kelimesi bile burada mecazi anlamdan öte anlam içermez.

Bu sitede "ötekileştirici" mesajlara yer verilmemelidir. Lütfen maksadını aşan ötekileştirici içeriklerden uzak duralım. Ayrıca o tarihi sürece bakışlar çok farklılıklar içerebilir. Kurtuluş günü diye belirtilen süreç Meskhetya’nın parçalanması ile sonuçlanmıştır. Rıza Nur’un Kazım Karabekir yönlendirmeleriyle yaptığı anlaşma Meskhetyayı ikiye bölmüştür. Ahıska-Acara ile olan tarihi bağımız kesilmiş tarihi Meskhetya yokolmaya başlamıştır. Tarih yok olmuş yokedilmiş, asimile edilmiş halklar mezarlığıdır. "Kurtuluş" ... kelimesine maksadını aşan anlamlar-tarihte gerçekte olmamışları varsayarak-varsaydırarak, etnik husumet - ideolojik anlamlar yüklerseniz anlamsızlaşır.

Ayrıca "Kurtuluş", son 70 yıldır, açlık - yokluk - göçle topraklarını terkeden kentlerin kenar mahallelerine mahkum olan ücretli köle - işsiz Şavşatlıların "Kurtuluş" u değil herhalde ...

İlave Başlıklı ve Siyaset Konusunda Olumsuz Mesajlara Yanıt

1970 li Yıllarda Yaşananlar Kardeş Kavgası Değildi.
1960-1982 arası Amerika denetimindeki tüm ülkelerde uygulanan ikili stratejinin gereği "Düşük Yoğunluklu İçsavaş" politikası idi. İkili stratejinin 1.ci döneminin amacı 2.ci dönemi hazırlayacak olan yarı-sivil savaşın ülkelerin kendi koşullarına göre yürütülmesi amaçlı özel harpti. Özel Harp hedefi oluşan uygun ortamda Amerikancı "yurtsever" askerlerin darbe ile cuntalar kuracağı koşulların hazırlanmasıydı.

Türkiye gibi birçok ülkenin içine sokulduğu süreç bir kardeş kavgası değildi, kardeş kavgası bu özel savaşın propaganda (psikolojik savaş) boyutunun sloganlarından birisi idi.

Neyin polemiği sizce bu. Tamda amerikancı yurtseverlerin 1982 Reagan tarafından ilan edilen "DEMOKRASİYE GEÇİŞ" süreçlerinde başvurdukları propaganda sloganlarından bazıları şunlardı: "eski günlere özenmeyin", "küçük şeylerle mutlu olun", "kardeşin kardeşi vurduğu günlere dönmek" vb. (Her emperyal güç böl-parçala-yönet sürecini kullanır. Emperyal bir bölünme kaderini tayin etme hakkı değildir.)

Şavşat katliamında kardeş kardeşimi vurdu? Nedir bu rahatsızlık. Bu ülke Amerikanın bir eyaletine dönüştürüldü. Bu ülke-toplum özel harp ve darbe ile bu günlere getirildi. Siyaset olmadan çıkarlarımızı nasıl savunacağız. Siyasetle herşey Amerika-Amerkancılarca düzenlenirken, zenginlik-konformizm hayalleri ile sürekli aldatılan toplumun büyük çoğunluğunun 1 kilo pirinçle "şükrederek", "toplumun büyük bir çoğunluğu mutlu olduğu için %47 oy verdi" yalanları gibi siyasi propagandalarla mutlumu olmalıyız. 3 adet milyar dolar zengini sayısı 20 küsür oldu. Bu milyar dolarlık zenginliklerin kaynağı ülke borçlarının katlanması olarak karşımızda duruyor. Şuan yüksek faiz-borsa nedeniyle içerde bulunan dış kaynaklı 80 milyar dolar sıcak paranın ani kaçışı-yön değiştirmelerinin, AKP-CHP merkezli siyasetin Türkiye yi içine sürükleyeceği büyük felaketi görmezden gelmek için mi siyasi mesaj-yazı yazmayalım. Bu ülkenin büyük bir çoğunluğu açlık-sefalet içinde hızla yoksullaşırken mi siyaset yapmayalım. Belkide 20 küsür milyar dolar zengininin sofralarından düşecek kırıntıları beklemeliyiz bir köşede %47’yi tamamlayıp ? Bir umut deyip nasiplenmek için %20 yi yada %14.5’u tamamlamak bize siyasi olarak yeterlimi olmalı? Sakın geçmiş defterleri açmayın. Öcüler çıkar içinden. Bu toplumsal psikoz ve korkular bu toplumu apolitik-asosyal-umursamaz yapmıştı zaten. Bırakın insanımız muşavara etsin. Tabiki saygı ve sevgi ile.

1970 li yıllarda-1980 ler başında yaşananlar kardeş kavgası değildi, özel harple bir toplumun anti-emperyalist tepkilerinin, demoratik taleplerinin-örgütlülüklerinin tarihi olarak yenilgiye uğratılmasıydı.