Mesaj-Tahtası Gülcan Karaosmanoğlu
Tüm Mesajlar
Gülcan Karaosmanoğlu
Mahmut Nedim vefat etti
Gülcan Karaosmanoğlu - 27 Kasım 2010 - Taziye-Başsağlığı
Dayım Benim
Gülcan Karaosmanoğlu - 26 Aralık 2008 - Taziye-Başsağlığı
DAŞO dayı seni çok sevdik ve sevmeye devam edeceğiz. Ölüm haberin çok üzücü. Güler yüzlü dayım benim. RAHAT UYU. Anneme ve tüm ailesine başsağlığı diliyorum.
Seni Seviyoruz Enver Abi
Gülcan Karaosmanoğlu - 29 Mart 2007 - Genel Mesajlar
Siz hiç sessiz kaldınız mı?
Kalan birinden bahsedeceğim bugün:
Enver Karagöz, Artvin’de öğretmendi.
TÖB-DER’liydi.
Eşiyle birlikte eğitimci olarak çalışmış, bütün ilerici eylemlerde ön safta yer almıştı.
Sesi gürdü, edebiyata sevdalıydı.
Mitinglerde ilk o söz alır, heyecanla şiirler okur, kitleleri dalgalandırırdı.
12 Eylül’de 650 bin kişiyle birlikte o da- eşiyle birlikte gözaltına alındı. Gözetim yerine dönüştürülen Öğretmen Okulu’na götürüldü.
Orada ağır işkenceden geçirildi.
Kendinden geçip bayıldı.
Sonra ansızın boğazında büyük bir acıyla uyandı.
İşkencecileri, kaşığın sapıyla ağzını aralamış ve boğazından aşağı kaynar su boşaltmıştı.
Artık sesi yoktu.
Karagöz’ün anılarını belgeleyen İnsan Hakları Vakfı danışmanı Ülkü Özen hatırlattı:
Karagöz’ün işkencecileri ile Victor Jara’nınkiler ne kadar da birbirine benziyor.
Victor Jara Şililiydi.
O da üniversitede öğretmendi.
Jara’nın grubu İnti-İlimani, müzikle muhalefetine sürgünde devam etti. Jara’nın anısını yaşatmayı sürdürdüler.
Ve 11 Eylül’de, Şili darbesinin 30. yıldönümünde, Victor Jara’nın öldürüldüğü stadyuma onun adı verildi.
Şili halkı orada hâlâ "Kazanacağız" marşını söylüyor.
Enver Karagöz mü?
Gırtlak kanseri oldu.
Yıllarca siyasi mülteci olarak yurtdışında yaşadı.
Şimdi Almanya’da...
Zor konuşuyor, ama yazılarıyla "ses vermeye" devam ediyor.
12 Eylül darbesinin 30. yıldönümünde Artvin Öğretmen Okulu "Enver Karagöz" adını alacak mı?
Bilmiyorum.
Neden mi?
25 yıl önce bizim stadyumun çevresindeki alkış sesi, "Kazanacağız" marşını ve sesi kesilenlerin haykırışını bastırdığındandır belki...
O zamandan beri şiirsiz ve sessiziz.
CAN DÜNDAR
Kalan birinden bahsedeceğim bugün:
Enver Karagöz, Artvin’de öğretmendi.
TÖB-DER’liydi.
Eşiyle birlikte eğitimci olarak çalışmış, bütün ilerici eylemlerde ön safta yer almıştı.
Sesi gürdü, edebiyata sevdalıydı.
Mitinglerde ilk o söz alır, heyecanla şiirler okur, kitleleri dalgalandırırdı.
12 Eylül’de 650 bin kişiyle birlikte o da- eşiyle birlikte gözaltına alındı. Gözetim yerine dönüştürülen Öğretmen Okulu’na götürüldü.
Orada ağır işkenceden geçirildi.
Kendinden geçip bayıldı.
Sonra ansızın boğazında büyük bir acıyla uyandı.
İşkencecileri, kaşığın sapıyla ağzını aralamış ve boğazından aşağı kaynar su boşaltmıştı.
Artık sesi yoktu.
Karagöz’ün anılarını belgeleyen İnsan Hakları Vakfı danışmanı Ülkü Özen hatırlattı:
Karagöz’ün işkencecileri ile Victor Jara’nınkiler ne kadar da birbirine benziyor.
Victor Jara Şililiydi.
O da üniversitede öğretmendi.
Jara’nın grubu İnti-İlimani, müzikle muhalefetine sürgünde devam etti. Jara’nın anısını yaşatmayı sürdürdüler.
Ve 11 Eylül’de, Şili darbesinin 30. yıldönümünde, Victor Jara’nın öldürüldüğü stadyuma onun adı verildi.
Şili halkı orada hâlâ "Kazanacağız" marşını söylüyor.
Enver Karagöz mü?
Gırtlak kanseri oldu.
Yıllarca siyasi mülteci olarak yurtdışında yaşadı.
Şimdi Almanya’da...
Zor konuşuyor, ama yazılarıyla "ses vermeye" devam ediyor.
12 Eylül darbesinin 30. yıldönümünde Artvin Öğretmen Okulu "Enver Karagöz" adını alacak mı?
Bilmiyorum.
Neden mi?
25 yıl önce bizim stadyumun çevresindeki alkış sesi, "Kazanacağız" marşını ve sesi kesilenlerin haykırışını bastırdığındandır belki...
O zamandan beri şiirsiz ve sessiziz.
CAN DÜNDAR
SENİYE ÇİÇEK
Gülcan Karaosmanoğlu - 27 Nisan 2005 - Taziye-Başsağlığı
Garkulop köyünden Seniye Çiçek 16 Nisan 2005 Cumartesi günü vefat etti.
AYŞE BAHÇA
Gülcan Karaosmanoğlu - 27 Nisan 2005 - Taziye-Başsağlığı
Küplüce köyünden Ayşe Bahça 16 Nisan Cumartesi günü vefat etti.
ÇOK ÜZGÜNÜM
Gülcan Karaosmanoğlu - 26 Nisan 2005 - Taziye-Başsağlığı
AYŞE TEYZEMİ kaybettim çok üzgünüm onu çok sevdiğimi biliyor, Efrettin amcaya, Gökhan’a, Kenan’a, Erhan’a başsağlığı ve BAHÇA ailesine sabırlar diliyorum.